Είναι αλήθεια ότι οι πολιτισµοί των πόλεων και οι πολιτισµοί των χωριών ποτέ δεν είχαν ιδιαίτερα καλή γνώµη ο ένας για τον άλλον. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι οι άνθρωποι των πόλεων βλέπουν τους «χωρικούς» ως απλοϊκούς και καθυστερηµένους ανθρώπους, που δεν συµβαδίζουν µε τις κοινωνικές και πολιτιστικές εξελίξεις, δεν έχουν τόσο καλή µόρφωση, έχουν
αναχρονιστική προσκόλληση στη γη, τη φύση
και την εργασία σε αυτή (τη στιγµή που οι νέες τεχνολογίες κάνουν τη χειρωνακτική εργασία ολοένα και πιο άγνωστη στο αστικό τοπίο).
Τα έθιµά τους µοιάζουν περίεργα και χωρίς νόηµα, τα ιδιώµατά τους αστεία, οι παραδόσεις τους ξένες στον εξελιγµένο κόσµο του 21ου αιώνα.
Σε µία εποχή που όλος ο κόσµος είναι συνδεδεµένος µεταξύ του και µακρινοί τόποι και γνώσεις µοιάζουν πιο προσιτές από ποτέ, ο ορίζοντας του χωριού δείχνει απελπιστικά στενός.
Η ισχυρή κοινότητα και οι προσωπικές σχέσεις
µε όλον τον περίγυρο µοιάζουν αφόρητα και
ασφυκτικά για την ατοµική ανεξαρτησία.
Αντίθετα, οι κάτοικοι της υπαίθρου κατηγορούντους αστούς ως τρυφηλούς και καλοµαθηµένους, αλαζόνες και ρηχούς, χωρίς αληθινές και βαθιές σχέσεις µε τον τόπο τους, τους γύρω τους ή και την ίδια την οικογένειά τους. Εκεί όπου οι πολίτες βλέπουν ελευθερία, οι χωρικοί διακρίνουν µία έρηµο αποξένωσης και υποκρισίας, εκεί όπου υµνείται ο κοσµοπολιτισµός, αντιτείνεται το «ο πολίτης του κόσµου είναι πολίτης του πουθενά».
Η απουσία επαφής µε το περιβάλλον
και η υπερβολική εξάρτηση από την τεχνολογία και τις µηχανές µοιάζουν καταστάσεις αφύσικες και στρεβλές για την ανθρώπινη ψυχή. Ποιος έχει δίκιο; Αµφότεροι και κανείς. Η εξιδανίκευση της υπαίθρου και η δαιµονοποίηση της πόλης (όπως και τα αντίστροφα) δείχνουν παχυλή γενίκευση και άγνοια, που σκιάζουν την αληθινή ανάγκη για µεταρρυθµίσεις αµφοτέρων: Χωριά πιο δυναµικά, παραγωγικά και ανεπτυγµένα, πόλεις πιο ανθρώπινες, ζεστές και οικολογικές.
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΤΕΥΧΟΣ Νο 96 • ∆εκέµβριος 2016
Περιοδική έκδοση της Agrenda www.agronews.gr