Google+ Γαλακτοκομικά Καρυάς - Μαυρόγιαννης Θεοδόσιος: Μαΐου 2015

Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Δημιουργία με μεράκι..!!

   Ο Έλληνας έχει δυο καρδιές,μια που χτυπάει στο μέρος που ζει και μια που χτυπάει ποιο δυνατά για τον Τόπο του.!
    Στο ξεφύλλισμα της εφημερίδας του συλλόγου της Καρυάς διάβασα ένα γράμμα προτροπή για όλους τους Έλληνες που είναι στο δρόμο για την ξενιτιά. Μία προτροπή που θα πρέπει να την διαβάσουμε όλοι και να συλλογιστούμε.Ίσως κάπου σε όλον αυτόν το καθημερινό αγώνα να έχουμε λησμονήσει κάτι από την  ζωή...
                                                  ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ


   Αγαπητέ Κώστα, σε χαιρετώ. Πήρα το μήνυμά σου και το διάβασα επισταμένως. Η Ελλαδούλα μας, βέβαια, περνά μια πολύ σοβαρή κρίση, πιστεύω όμως ότι η χώρα μας δεν θα χαθεί. Οι Έλληνες δεν χάθηκαν από τη γη, τόσες χιλιάδες χρόνια. Θα τα καταφέρουν και πάλι.

     Η διεθνής κατάσταση είναι τόσο κακή, που κανείς δεν ξέρει τί θα γίνει. Τα μονοπώλια έριξαν τους φτωχούς στη λιμοκτονία. Για παράδειγμα, στην Αυστραλία οι άνεργοι από 18-30 χρονών φτάνουν το 20%.

     Το κόστος ζωής στη Μελβούρνη είναι το υψηλότερο του κόσμου.Αυτό τουλάχιστον λένε οι στατιστικές. Παρά τη θλιβερή κατάσταση που έχουμε εδώ, βλέπω να έρχονται Έλληνες μετανάστες. Να κάνουν τι; Χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα, ξένοι μεταξύ ξένων.
     Πες τους, κανείς να μην εγκαταλείψει την Ελλαδούλα μας. Να κάτσουν εκεί στον τόπο τους. Να φάνε χόρτα και βελανίδι, όπως εφάγαμε και εμείς το 1941 και δε χαθήκαμε.
     Να τί μου είπε ένας Αυστραλός δημοσιογράφος επ΄αυτού, όταν πρωτογνωριστήκαμε: Από το όνομά σου, νομίζω, ότι είσαι Έλληνας Αλέκο. Και βέβαια, είμαι Έλληνας, του απάντησα. Αφού είσαι Έλληνας, τί διάβολο κάνεις εδώ στην Αυστραλία. Προσπάθησα να δικαιολογηθώ.
     Για να ζεις στην Ελλάδα, μου λέει, δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα. Θέλεις ένα μαγιώ, έναν καφέ, λίγα τσιγάρα και να ξαπλώνεις στην ακρογιαλιά και να απολαμβάνεις το γαλανό ουρανό της.
     Η εφημερίδα που δουλεύαμε, τον έστελνε 9 μήνες στο Ναύπλιο για να στέλνει τα νέα της Ευρωπης εδώ και ήξερε πολύ καλά τη ζωή των Ελλήνων.
     Πίστευε ότι η ζωή των Ελλήνων είναι η καλύτερη στον κόσμο. Νούμερο ένα η Ελλάδα. Το ζεις, μου έλεγε.
     Τον ρώτησα κάποτε πιά χώρα είναι το νούμερο δύο. Η Αργεντινή, μου απάντησε.
     Φτωχή χώρα και αυτή, αλλά έχει ωραία ζωή.
     Να είσθε όλοι καλά.
                                                                                                               
                                                                       Αλέκος Παναγιωτόπουλος – Μπότης.

Η εφημερίδα της Καρυάς έκλεισε 10 χρόνια  προσφορά στον πολιτισμό. 
Οι αναγνώστες μπορούν να προσφέρουν σε αυτή την προσπάθεια στέλνοντας υλικό για δημοσίευση.
Ακόμη μπορεί οποιοσδήποτε με μία συνδρομή να έχει το έντυπο στο σπίτι του.
















































Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Ο ορεινότερος οικισμός της Αργολίδας

Η Αλέα είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Αργολίδας, κοντά στη Σκοτεινή και στον Άγιο Νικόλαο και ανήκει στο δήμο Άργους-Μυκηνών. Ο οικισμός με τους λιγοστούς κατοίκους που είναι χτισμένος αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 800 μέτρων στις πλαγιές του όρους Τραχύ ή αλλιώς Καρούμπαλο, αποτελεί έναν από τους ορεινότερους οικισμούς της Αργολίδας.


Το όνομα της Αλέας, που μέχρι το 1928 ονομαζόταν Μπουγιάτι, προέρχεται από την αρχαία ομώνυμη πόλη που ήταν κοντά στο σημερινό χωριό. Η περιοχή δεν έχει ανασκαφεί συστηματικά, παρόλα αυτά διακρίνονται τμήματα των αρχαίων τειχών.

Ο πρώτος οικιστής της ήταν ο Αλεός, γιος του Αφείδαντα και εγγονός του Αρκάδα, χάρη στον οποίο καθιερώθηκε η λατρεία της ιατρικής θεότητας Αλέας Αθηνάς.

   Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Αλέα υπήρχαν τρεις ναοί, της Αρτέμιδος Εφεσίας, της Αθηνάς Αλέας και του Διονύσου στον οποίο υπήρχε και το άγαλμά του. Μάλιστα προς τιμήν του, διεξαγόταν κάθε δυο χρόνια η γιορτή Σκιέρεια κατά την οποία γινόταν και τελετουργική μαστίγωση γυναικών, με διαταγή του μαντείου των Δελφών, που αποσκοπούσε στη γονιμότητα. Στην περιοχή έχουν βρεθεί επίσης νομίσματα της αρχαίας Αλέας με την κεφαλή της Αρτέμιδας ή της Αθηνάς.




    Η Αλέα αναφέρεται ως μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας (που είχε ιδρυθεί τον 3ο αιώνα π.Χ. και στην πορεία απέκτησε μεγάλη δύναμη με πολλές πόλεις της Πελοποννήσου), ενώ το 2ο αιώνα μ.Χ. ανήκε στο «Αργολικό συνέδριο».



   Εκτός από τη μεγάλη ιστορία της, η Αλέα έχει φυσικές ομορφιές που θα αποζημιώσουν τον επισκέπτη της. Στην πλατεία θα απολαύσει ντόπιους μεζέδες στο μοναδικό γραφικό ταβερνάκι του χωριού και θα δει την εκκλησία της Κοίμησης Θεοτόκου του 17ου αιώνα. Λίγο πιο πάνω βρίσκεται το σχολείο που ήταν δωρεά του Ανδρέα Συγγρού αλλά σήμερα δε λειτουργεί.

Άρθρο από
http://argospress.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Συνεχίζει δυναμικά η γαλακτοκομική εταιρία από την Καρυά.!




  Η μικρή τυροκομική επιχείρηση από την Καρυά Άργους κέρδισε τους πάντες στην διεθνή καμπάνια στην οποία συμμετέχουν 19 χώρες και 2.000 τοπικές αγορές..!
 


    Εκεί που χτυπάει η καρδιά του Ελληνικού εμπορίου τροφίμων <το στομάχι όλης της Ελλάδας> όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο διεθνές βραβευμένος σέφ Βασίλης Καλλίδης δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα Γαλακτοκομικά Καρυάς.Τα ποιοτικά τυροκομικά που τα έχουμε βάλει όλοι πλέον στο καθημερινό μας τραπέζι.




    Σε μια διεθνή καμπάνια Love Your Local Market , στην οποία συμμετέχουν 19 χώρες και 2.000 τοπικές αγορές η Ελληνική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Κεντρικής Αγοράς Αθηνών στο Ρέντη (Κέννεντυ 1, Αγ. Ιωάννης Ρέντη) γιορτάσαμε τη γαστρονομία μέσα από μια σειρά δράσεων: Live Cooking, γευστικές δοκιμές, εκθέσεις γαστρονομίας, εκπαιδευτικά προγράμματα, διαγωνισμούς, εργαστήρια και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις.
Με κεντρικό μήνυμα «Τρώμε Σωστά, Ψωνίζουμε στην Αγορά!», επιστρέφουμε στις τοπικές αγορές και εστιάζουμε στην καλή πρώτη ύλη ο ΟΚΑΑ αφενός γνώρισε σε όλη την Ευρώπη τις δυνατότητες της παραγωγικής Ελλάδας και αφετέρου έφερε κοντά παραγωγούς, εμπόρους, καταναλωτές ενισχύοντας τις τοπικές αγορές.




Το Σάββατο 16 Μαΐου , ο σεφ Vasilis Kallidis μας παρέσυρε σε ένα midday party με άφθονο street food με τη συνοδεία του μουσικού παραγωγού Γιώργου Μουχταρίδη και του Pepper fm.









     Υποδεχτήκαμε το Food Truck και το σεφ Γιώργο Γληνό, ο οποίος μας ταξίδεψε σε ιδιαίτερες γεύσεις, συστήνοντάς μας τους ποντιακούς γκεζλεμέδες. Οι επισκέπτες γεύτηκαν γκεζλεμέδες με πατατοσαλάτα, με φέτα από ξύλινο βαρέλι, χορταρικά κ.α. ενώ παράλληλα οι food bloggers Μadame Ginger , Gourmelita και Funky Cook, μας δρόσισαν με εύγευστα smoothies με προϊόντα της αγοράς και της έκθεσης.




  Εκεί έκαναν την διαφορά τα απίστευτα τυροκομικά Μαυρόγιαννη από την Καρυά Αργολίδας.

Στην έκθεση γαστρονομίας υπό την επιμέλεια του Ελληνικού Μουσείου Γαστρονομίας με προϊόντα επιλεγμένων παραγωγών, κεράσματα και μικρογεύματα για το κοινό, συμμετείχαν τα Γαλακτοκομικά Καρυάς και μάλιστα έκλεψαν τις εντυπώσεις απο όλους τους επισκέπτες.


Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

«Αμπέλι απ'τον πατέρα σου κι ελιές απ'τον παππού σου....»

  Η πραγματική οικονομία έχει την δική της λογική. Ειδικά ο πρωτογενής τομέας, η αγροτική παραγωγή, χρειάζεται σχεδιασμό, επιμονή, μεγάλη υπομονή και σκληρή εργασία. Η επιστροφή στο χωριό μπορεί να είναι επιτυχής όταν υπάρχει έφεση για εργασία, αγάπη για τις καλλιέργειες, τα φυτά, τα δέντρα, τα ζωντανά. Πέρα από την υποχρεωτική και συστηματική εναχόληση με την γραφειοκρατία, απαιτείται άριστος σχεδιασμός, σωστή επιλογή, συνδυασμός των τοπικών χαρακτηριστικών και των απαιτήσεων της αγοράς και συνεχής επαφή με τις υπηρεσίες και τους γεωπόνους. Για την εναχόληση με τις βιολογικές καλλιέργειες απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια.

Η απόφαση για ενασχόληση με την αγροτική παραγωγή, για να μην προκαλέσει απογοητεύσεις στους νέους, χρειάζεται σκέψη. Το προσωπικό, το κοινωνικό και το οικονομικό στοιχείο πρέπει να συνεκτιμηθούν ώστε να βρεθεί η καλύτερη λύση. Ο συνδυασμός αυτών των παραμέτρων μας οδηγεί στο κύριο θέμα της ταραγμένης εποχής μας, στο κοινωνικό ζήτημα, στο πώς θα «κάνουμε χωριό», δηλαδή πώς θα ξαναφτιάξουμε την κοινωνία μας. Το παλιό μοντέλο της ξέφρενης κατανάλωσης και του ατομικισμού απέτυχε, πρέπει τώρα να προτάξουμε το νέο. Στο νέο μοντέλο κοινωνικής συμβίωσης θα κυριαρχεί το μέτρο, η εργασία, η υπομονή, η συνεργασία, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη σχέση, η συμμετοχή στην κοινότητα. Στο νέο μοντέλο θα κυριαρχεί η πραγματική οικονομία, όχι η φούσκα, όχι το αλόγιστο δάνειο, κοκ. Το νέο οικονομικό αλλά και κοινωνικό αίτημα είναι αυτό του μέτρου, της αρμονίας, της κοινότητας, της ανθρωπιάς, αυτό που ταιριάζει στον τόπο μας.

Η γεωργία δεν είναι απλά ένας ακόμα οικονομικός συντελεστής, εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που οριοθετούν έναν τρόπο ζωής. Εργασία, συμμετοχή, ταύτιση με τη φύση, άμεση σχέση με τους ανθρώπους, παράδοση, οικογένεια, κοινότητα. Παρά την παντελή έλλειψη κατεύθυνσης και προσανατολισμού των νέων, η γεωργία είναι μια πειστική απάντηση στο σημερινό αδιέξοδο και μια απάντηση στην κρίση, αφού ο αγροτικός τομέας από τη φύση του και την εκτεταμένη παρουσία του στην ενδοχώρα παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα προσωπικού ή κοινωνικού χαρακτήρα.

Πέρα από τα εμφανή πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον τρόπο ζωής κοντά στη φύση, ο αγροτικός τομέας παρουσιάζει υψηλό δείκτη συνέργειας με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας : μεταποίηση, εξαγωγές, υποδομές, τουρισμός, πολιτισμός, εστίαση, κατανάλωση, κοκ. Όλοι αυτοί οι τομείς συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του (δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, μέλι, κρέας, γάλα, τυροκομικά, ξυλεία, αλιεύματα, κοκ) και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών δραστηριοτήτων και υπηρεσιών. Οι τομείς αυτοί συνολικά συνθέτουν έναν ευρύτερο κύκλο που αποκαλώ «σύστημα αγρο-συνεργειών». Το σύνολο των θέσεων εργασίας αφορά στην ουσία την πραγματική μας οικονομία, ενδιαφέρει όλες σχεδόν τις οικογένειες και είναι διάσπαρτο σε ολόκληρη την επικράτεια.

Η μεγέθυνση αλλά και η νέα σύνθεση του ΑΕΠ θα προέλθει μόνο μέσα από την αύξηση της παραγωγής στους κλάδους της πραγματικής οικονομίας. Γι αυτό είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόννηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής, με εθνική αλληλεγγύη, με μέτρα ουσιαστικής στήριξης των αγροτών και κίνητρα για κάθε νέο παραγωγό σε τοπικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε ένα παραγωγικο-κεντρικό μοντέλο, αντί της σημερινής καταναλωτικής φούσκας εισαγωμένων προϊόντων. Δηλαδή στροφή στην πραγματική οικονομία, στον άνθρωπο και στο προϊόν του κόπου του, με έμφαση στην ποιοτική παραγωγή. Και βεβαίως χρειζόμαστε μια άλλη σχέση ανάμεσα στον παραγωγό και στον καταναλωτή, με πλήρη αξιοποίηση των σύγχρονων συστημάτων προώθησης προϊόντων και κατάλληλων συνεργασιών.

Η έκφραση «Πίσω στο χωριό» (βλ. το ομώνυμο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Λιβάνη) εκφράζει όντως μια ανάγκη, αλλά και δεν πρέπει να γίνει μια παγίδα για αφελείς ή ευκαιρία κερδοσκοπίας από επιτήδειους. Η εποχή των πανάκριβων μελετών και της υιοθέτησης εκ μέρους των ελλήνων αγροτών ακατάλληλων μοντέλων καλλιέργειας και εκτροφής ζώων πέρασε και την πληρώσαμε ακριβά. Ξέρουμε πλέον πώς να φυλαχθούμε...(ενδεικτικά: η συστηματική εγκατάλειψη της γης από τους νέους, η υποβάθμιση του αγροτικού επαγγέλματος, η τυφλή επιλογή της κοινοτικής επιδότησης, η μονοκαλλιέργεια, η υποτίμηση των παραδοσιακών μας γεωργικών πρακτικών, η έλλειψη συνεργασίας των παραγωγών και η υπερχρέωση λόγω της αλόγιστης αγοράς μηχανημάτων, το δυσανάλογο κόστος των κτιριακών εγκαταστάσεων, τα εξοντωτικά πρόστιμα λόγω υπέρβασης των ποσοστώσεων στο γάλα,η έλλειψη δημοσίων υποδομών.... κοκ)

Η γενικευμένη οικονομική κρίση και η σκληρή πολιτική της λιτότητας προκαλούν στη χώρα μας πρωτοφανή οικονομική ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας και κυρίως ανεργίας των νέων. Η μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων στο χωριό, στην επαρχία και η ένταξή τους στην αγροτική παραγωγή και στο ευρύτερο σύστημα των «αγρο-συνεργειών» με οργανωμένο τρόπο, τεχνικο-επιστημονική υποστήριξη, διοικητική υποβοήθηση και κίνητρα θα δώσει διέξοδο και εργασία σε όσους το επιθυμούν και παράλληλα θα αυξήσει την εθνική παραγωγή, μειώνοντας τις εισαγωγές και αυξάνοντας τις εξαγωγές. Αλλά αυτό όμως πρέπει να γίνει με σχέδιο, με στόχους και με συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών: μόνο η συνειδητή συμμετοχή τους, ατομική αλλά και συλλογική, θα διασφαλίσει μια νέα προοπτική.

Επιστροφή στο χωριό λοιπόν.... Ενα χωριό σύγχρονο, όπου παρά τις μεγάλες κια υπαρκτές δυσκολίες της απομόνωσης για όσους έζησαν στην πόλη, η πρόσβαση και η επικοινωνία είναι πλέον εύκολη, ειδικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, οι υποδομές λειτουργικές, η ποιότητα ζωής καλύτερη σε σχέση με το δράμα των πόλεων, η καθημερινότητα ανθρώπινη. Ενα χωριό όμως που παράγει, που αποτελεί οργανωμένη κοινωνία αλληλεγγύης, ενεργό τοπική κοινότητα, που ζει μέσα από την ουσιαστική συνεργασία των ανθρώπων, των παραγωγών, των βιοτεχνών, του εμπορίου, των τουριστικών επιχειρήσεων και των καταναλωτών. Ένα χωριό, που στηρίζει συνειδητά και συστηματικά τα τοπικά μας προϊόντα, που εκπέμπει ποιότητα σχέσεων, κοινωνική ανταπόκριση και ενισχύει την ευημερία του ατόμου μέσα από την ασφάλεια, την ευχαρίστηση της συμμετοχής του στην κοινότητα.

Για την προώθηση του νέου συστήματος των «αγρο-συνεργειών» απαιτείται ριζικός επανασχεδιασμός των δημοσίων πολιτικών, επανεξέταση των κοινοτικών και εθνικών επιδοτήσεων, αναθεώρηση της τεχνικής εκπαίδευσης, σύνδεση της παραγωγής με την εγχώρια και τη διεθνή αγορά, εθνική πολιτική γης. Το νέο παραγωγικό μοντέλο θα είναι αγρο-κεντρικό, δυναμικό, ποιοτικό, εξωστρεφές. Κι αυτό σημαίνει εργασία, επενδύσεις, συνέργειες, ώστε να υπάρξει ισχυρή οικονομική ανάκαμψη, αμοιβαίο όφελος και ανάδειξη του εκπληκτικού εθνικού δυναμικού μέσα από μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη.

Η προώθηση του οικονομικού μοντέλου των αγρο-συνεργειών συνεπάγεται ανατροπή του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού κράτους, αφού η υιοθέτησή του θα επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, ριζική αναδιοργάνωση της διοίκησης με επίκεντρο την περιφέρεια, αναθεώρηση των δημοσίων πολιτικών ώστε να λάβουν επιτέλους υπόψη τους την βαθιά κρίση. Κι ακόμα μεγάλης κλίμακας οργανωμένη μετεγκατάσταση των ενδιαφερομένων ανέργων από την πρωτεύουσα και τις άλλες μεγάλες πόλεις στην ύπαιθρο, ενίσχυση της μικρής αγροτικής επιχειρηματικότητας με νέα εργαλεία (π.χ. μικρο-δάνεια μηδενικού επιτοκίου) και γενικότερα συνεκτικές προσπάθειες για διασφάλιση της επιβίωσης του πληθυσμού σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης φτώχειας και δημιουργίας με αυτόν τον τρόπο ισχυρών προϋποθέσεων προκοπής της ενδοχώρας.

Ο κόσμος που ζούμε είναι ασταθής, οι ισορροπίες που γνωρίζαμε έχουν αλλάξει, τα μέλλον θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις δικές μας ενέργειες. Να δούμε άμεσα πού μπορούμε καλύτερα, ποιά είναι τα εθνικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, πώς θα δράσουμε έξυπνα για να βελτιώσουμε διεθνώς τη θέση μας. Επένδυση και παραγωγή με σχέδιο, εργασία με υπομονή, επιμονή στην ποιότητα, όχι μόνο ευχολόγια αφού χρειάζονται νέοι δημόσιοι θεσμοί και υπηρεσίες για ενημέρωση και υποστήριξη των παραγωγών: όπως όμως λέει και η παροιμία στον τίτλο του άρθρο αυτού, χρειάζεται χρόνος, συχνά μεγάλος χρόνιος για να απολαύσεις τα αγαθά της παραγωγής.....

Αμπέλι απ'τον πατέρα σου, λοιπόν, που πάει να πει ότι από τη φυτεία μέχρι την παραγωγή χρειάζονται πολλές φορές χρόνια δουλειάς.... Ας ελπίσουμε ότι από τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις γύρω από το θέμα αυτό στο γαλλικό ινστιτούτο θα προκύψουν νέα και κυρίως ρεαλιστικά στοιχεία και προτάσεις.

Άρθρο από huffpost.com
Αθανάσιος Θεοδωράκης Πολιτικός επιστήμονας(http://m.huffpost.com/gr/author/athanassiostheodorakis)



Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...