Δημιουργία με μεράκι..!!

   Ο Έλληνας έχει δυο καρδιές,μια που χτυπάει στο μέρος που ζει και μια που χτυπάει ποιο δυνατά για τον Τόπο του.!
    Στο ξεφύλλισμα της εφημερίδας του συλλόγου της Καρυάς διάβασα ένα γράμμα προτροπή για όλους τους Έλληνες που είναι στο δρόμο για την ξενιτιά. Μία προτροπή που θα πρέπει να την διαβάσουμε όλοι και να συλλογιστούμε.Ίσως κάπου σε όλον αυτόν το καθημερινό αγώνα να έχουμε λησμονήσει κάτι από την  ζωή...

                                                  ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ

   Αγαπητέ Κώστα, σε χαιρετώ. Πήρα το μήνυμά σου και το διάβασα επισταμένως. Η Ελλαδούλα μας, βέβαια, περνά μια πολύ σοβαρή κρίση, πιστεύω όμως ότι η χώρα μας δεν θα χαθεί. Οι Έλληνες δεν χάθηκαν από τη γη, τόσες χιλιάδες χρόνια. Θα τα καταφέρουν και πάλι.

     Η διεθνής κατάσταση είναι τόσο κακή, που κανείς δεν ξέρει τί θα γίνει. Τα μονοπώλια έριξαν τους φτωχούς στη λιμοκτονία. Για παράδειγμα, στην Αυστραλία οι άνεργοι από 18-30 χρονών φτάνουν το 20%.

     Το κόστος ζωής στη Μελβούρνη είναι το υψηλότερο του κόσμου.Αυτό τουλάχιστον λένε οι στατιστικές. Παρά τη θλιβερή κατάσταση που έχουμε εδώ, βλέπω να έρχονται Έλληνες μετανάστες. Να κάνουν τι; Χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, χωρίς να ξέρουν τη γλώσσα, ξένοι μεταξύ ξένων.

     Πες τους, κανείς να μην εγκαταλείψει την Ελλαδούλα μας. Να κάτσουν εκεί στον τόπο τους. Να φάνε χόρτα και βελανίδι, όπως εφάγαμε και εμείς το 1941 και δε χαθήκαμε.

     Να τί μου είπε ένας Αυστραλός δημοσιογράφος επ΄αυτού, όταν πρωτογνωριστήκαμε: Από το όνομά σου, νομίζω, ότι είσαι Έλληνας Αλέκο. Και βέβαια, είμαι Έλληνας, του απάντησα. Αφού είσαι Έλληνας, τί διάβολο κάνεις εδώ στην Αυστραλία. Προσπάθησα να δικαιολογηθώ.

     Για να ζεις στην Ελλάδα, μου λέει, δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα. Θέλεις ένα μαγιώ, έναν καφέ, λίγα τσιγάρα και να ξαπλώνεις στην ακρογιαλιά και να απολαμβάνεις το γαλανό ουρανό της.

     Η εφημερίδα που δουλεύαμε, τον έστελνε 9 μήνες στο Ναύπλιο για να στέλνει τα νέα της Ευρωπης εδώ και ήξερε πολύ καλά τη ζωή των Ελλήνων.

     Πίστευε ότι η ζωή των Ελλήνων είναι η καλύτερη στον κόσμο. Νούμερο ένα η Ελλάδα. Το ζεις, μου έλεγε.

     Τον ρώτησα κάποτε πιά χώρα είναι το νούμερο δύο. Η Αργεντινή, μου απάντησε.

     Φτωχή χώρα και αυτή, αλλά έχει ωραία ζωή.

     Να είσθε όλοι καλά.

                                                                                                               

                                                                       Αλέκος Παναγιωτόπουλος – Μπότης.

Η εφημερίδα της Καρυάς έκλεισε 10 χρόνια  προσφορά στον πολιτισμό. 
Οι αναγνώστες μπορούν να προσφέρουν σε αυτή την προσπάθεια στέλνοντας υλικό για δημοσίευση.
Ακόμη μπορεί οποιοσδήποτε με μία συνδρομή να έχει το έντυπο στο σπίτι του.

Related Posts :