Η ρέγγα και τα υπόλοιπα

Με την ρέγγα μεγαλώσανε γενιές....βασικό είδος στο σπίτι...
Είχε αντοχή δεν χάλαγε ...
Με λίγα κομματάκια βουτηγμένα στο λάδι με μπόλικο λεμόνι που βούταγες
παπάρα και στην συνέχεια την έτρωγες με την φασουλάδα έπινες και δύο ποτήρια
νερό καθ΄ότι ήταν λύσα στο αλάτι και φούσκωνε η μπακανιάρικη κοιλιά σου.
Σε ξύλινα μικρά κουτιά ήταν στα μπακάλικα σε πρώτη θέση καθ΄ότι ήταν προϊόν
ευρείας κατανάλωσης.

Στην αγορά στην Αθήνα την εύρισκες φθηνότερη στα αλίπαστα που έγραφε η πινακίδα του χοντρέμπορου....τίγκα στο αλάτι δηλαδή για να αντέχουν.
Αυτός είχε όλα τα βασικά προϊόντα της λαϊκής διατροφής....
Σαρδέλες στα τσίγκινα μεγάλα κουτιά....ρέγγες φυσικά....λακέρδα για τους περισσότερο
έχοντες γιατί την είχε την τιμή της η άτιμη...ελιές θρούμπες...καλαμών κ.λ.π.
και όσπρια βέβαια αλλά και σαλιγκάρια.
Αγόραζες χοντρικώς για καναδυό βδομάδες και σου ερχόντουσαν φθηνότερα
αλλά και φρεσκότερα όπως έλεγε ο χοντρέμπορας.

Θα μου πείς πώς ξεχώριζες την φρέσκια ρέγγα...απλά η μπαγιάτικη είχε πάθει ακαμψία από την πολυκαιρία.
Χαρακτηριστική η μυρουδιά του χοντρομπακάλικου όταν έμπαινες μέσα....
Ντοματοπελτές σε μεγάλους ντενεκέδες ...χύμα δηλαδή...
Αυτόν στον έβαζαν το απόγευμα στο ψωμί με λίγο λάδι πρίν φύγεις για την αλάνα.
Λέρωνες την μούρη και έκανες μια με το μανίκι και καθάριζες για να εισπράξεις
στην συνέχεια καμμία φάπα γυρίζοντας στο σπίτι σε συνδυασμό με τα ματωμένα
γόνατα.

Αυτοί πού ναι ταγμένοι για τη ρέγγα και το χαλβά,
 σ' αυτά πάντοτε θα ξαναγυρίζουν.

Η ρέγγα ήταν αγαπημένος μεζές των μεγάλων γιατί τράβαγε κρασί αλλά και των οργισμένων νέων για άλλους λόγους.
Βλέπε σινεμά ΡΟΖΙΚΛΑΙΡ ...ΑΛΑΣΚΑ που άναβαν εφημερίδα την ώρα που έπαιζε
η ταινία και έψηναν την ρέγγα με τα γνωστά επακόλουθα.

http://pisostapalia.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά καθώς δεν χάθηκε ο κόσμος.

  Παλιότερα οι άνθρωποι στους πολέμους έχαναν τους αγαπημένους τους και έδιναν πραγματικό αγώνα να σώσουν την ζωή τους.

Στο σημερινό οικονομικό πόλεμο φοβούνται ότι θα χάσουν μέρος από τα υλικά αγαθά , με τα οποία αντικατέστησαν ως ένα βαθμό τους αγαπημένους τους  ανθρώπους.
Τους γονείς που ξέχασαν ή έκλεισαν στο γηροκομείο, τους φίλους που εγκατέλειψαν , τα παιδιά που πάρκαραν στην νταντά και στους παιδότοπους.

  Οσοι θυμούνται την Κατοχή γελάνε με όλα αυτά που βλέπουν σήμερα στην τηλεόραση.     Γελάνε για τις κακομαθημένες γενιές που ακολούθησαν την Κατοχή , τις οποίες ως ένα βαθμό εξέθρεψαν και έχουν ευθύνη οι ίδιοι.   Γελάνε για τα σενάρια πτώχευσης , καθώς ξέρουν ότι όλοι μπορούν να επιβιώσουν ακόμη και μ’ ένα κομμάτι ψωμί και λίγες ελιές.
Αυτό όμως είναι το ζητούμενο;
Η πρόοδος που έγινε όλα αυτά τα χρόνια να εξαφανιστεί;
Να επιστρέψουμε  σε εργασιακό μεσαίωνα ;
Να επιβιώσουμε και όχι να ζούμε;
 Σίγουρα όχι.
Από την καταστροφολογία έως την καταστροφή ο δρόμος είναι πολύ μακρύς. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε ποια «καταστροφή» θέλουμε. Ήδη  αρκετοί άνθρωποι έχουν δει να μειώνεται το εισόδημά τους , να δέχονται πιέσεις για ακραίες περικοπές, να αναγκάζονται να αυτοπεριορισθούν και να αναθεωρήσουν τα σχέδιά τους.

Ολοι θεωρούν ότι αυτό είναι άδικο . Ο θυμός είναι λογικός και η αγανάκτηση ακόμη μεγαλύτερη. Η ψυχραιμία δεν είναι πολυτέλεια  αλλά ανάγκη .
Θα ήθελα να τονίσω ότι σε μιά δύσκολη περίοδο σαν κι αυτή που διανύουμε δεν πρέπει να ξεχνάμε:
-Tα πολύ μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ την εκμετάλλευση των όποιων «κακών νέων»
-Τα κακά νέα «πουλάνε» , τα καλά περνούν αδιάφορα.
-Τα όποια καλά νέα δυστυχώς πρέπει να τα ψάξεις και να τα διαπιστώσεις μόνος σου, όταν κατακλύζεσαι καθημερινά από αρνητικά και από ψυχολογίες πανικού.

-Είναι διαπιστωμένο δυστυχώς ότι σε συνθήκες οποιασδήποτε κρίσης, η πλειοψηφία πανικοβάλλεται και χάνει την καθαρότητα της σκέψης.
Αυτή η  οικονομική κρίση μπορεί να γίνει αφορμή να γίνουμε πιο ισορροπημένοι άνθρωποι , να δούμε τους πολλούς και όχι εμάς, να επενδύσουμε στο συναίσθημα και στο πολιτισμό και όχι σε ομόλογα και μετοχές.
‘Ότι και να γίνει πρέπει να διατηρήσουμε την αισιοδοξία μας. Η οικονομία λένε είναι ψυχολογία. Ο πόλεμος είναι οικονομικός , άρα το μοναδικό αξιόμαχο όπλο μας είναι η θετική σκέψη και η αισιοδοξία .Ας αντισταθούμε φιλτάροντας ότι ακούμε, διαβάζουμε ή βλέπουμε. Να μην ξεχνάμε ότι  όλοι οι πόλεμοι στηρίχθηκαν στην προπαγάνδα.
Πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε, να ζούμε και να δουλεύουμε διαφορετικά.
Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά καθώς δεν χάθηκε ο κόσμος.

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...