Ποιος είπε ότι ο δρόμος των πετυχημένων είναι πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα; Μερικοί από τους ανθρώπους που σήμερα θεωρούνται είτε αυθεντίες, είτε απόλυτα πετυχημένοι σ’ αυτό που αποφάσισαν να ακολουθήσουν, ήταν απλά πολύ… επίμονοι. Και ανταμείφθηκαν γι’ αυτό μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων και από αρνήσεις τόσο επίμονες, που σε διαφορετική περίπτωση θα τους είχαν αποθαρρύνει.
Ο Έντισον Τόμας θεωρεί ότι η ευφυία είναι 1% έμπνευση η οποία συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας κοπιώδους εργασίας και 99% ιδρώτας.
Το… ηθικό δίδαγμα απ’ αυτές τις ιστορίες είναι ότι αν έχουμε μια ιδέα ή ένα ταλέντο που θεωρούμε ότι αξίζει δεν πρέπει ποτέ να τα παρατάμε. Μπορεί να αργήσουμε να γνωρίσουμε την επιτυχία, αλλά κάπου μας περιμένει χαμογελαστή...
Διαβάστε το άρθρο εδώ
ΤΥΡΟΚΟΜΕΙΟ :ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΚΑΡΥΑΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑ. 3ο Km ΚΑΡΥΑΣ -ΑΡΓΟΥΣ Τυροπωλείο: ΤΣΩΚΡΗ 2 ΑΡΓΟΣ ☎️ 2751022461 Παραδοσιακό Μπακάλικο : ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ 129 ΑΘΉΝΑ ☎️ 21 11 16 1818 📧 kariagal09@gmail.com
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013
Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013
Η ΦΕΤΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΤΥΡΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.
Η φέτα το αρχαιότερο τυρί του κόσμου, το Ελληνικό τυρί που αναφορά βρίσκουμε στην Ομήρου Οδύσσεια όταν ο Οδυσσέας επισκέφτηκε το σπήλαιο του κύκλωπα Πολύφημου,επίσης μαθαίνουμε πως ο Πολύφημος παρασκεύαζε την
φέτα !!!
. Επίσης καταλαβαίνουμε από το κείμενο του Όμηρου πως ο Πολύφημος είχε και άλλα είδη τυριών στα ράφια του!!!!
Οδύσσεια, μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή, ραψωδία ι
Σε λίγο ομπρός στο σπήλιο φτάσαμε, μα μέσα αυτός δεν ήταν,
μόν΄ τα παχιά τ΄ αρνιά του εβόσκιζε ψηλά στα βοσκοτόπια.
Κι εμείς το σπήλιο τριγυρίζοντας το αποθαμάξαμε όλο:
τυριά γεμάτα τα τυρόβολα· στις μάντρες στοιβαγμένα
τ΄ αρνιά, τα ρίφια· κι ήταν ξέχωρα κλεισμένη η κάθε γέννα,
χώρια μαθές τα πρωτογέννητα και χώρια τα μεσάτα,
και τα ψιμάρνια χώρια· ξέχειλα τ΄ αγγειά από ορό θωρούσες —
λεβέτια, σκάφες, όλα, που ΄φτιανε, να τα ΄χει και ν΄ αρμέγει.
Τα παρακάλια τότε οι σύντροφοι κινούσαν, πρώτα απ΄ όλα
να πάρουμε τυριά να φύγουμε, και πάλι διαγυρνώντας
αρνιά από τα μαντριά ν΄ αρπάξουμε και ρίφια, να τα πάμε
στο πλοίο, κι αμέσως να μακρύνουμε πα στ΄ αρμυρά πελάγη.
Μα εγώ δεν άκουσα, και θα ΄μαστε πολύ πιο κερδεμένοι·
πρώτα να ιδώ τον ίδιον ήθελα κι αν θα μου δώσει δώρα·
μα οι σύντροφοί μου δεν θα γνώριζαν καμιά του καλοσύνη!
Ανάψαμε φωτιά και στους θεούς προσφέραμε θυσίες,
μετά κι εμείς να φάμε πήραμε τυρί, και καθισμένοι
τον καρτερούσαμε, ως που γύρισε· στην πλάτη εκουβαλούσε
ξύλα στεγνά, ένα ακέριο φόρτωμα, να τα ΄χει για το δείπνο.
Κι ως χάμω τα ΄ριξε, αντιλάλησε βαριά τρογύρα ο βράχος.
Εμείς στην αγκωνή χωθήκαμε του σπήλιου φοβισμένοι,
κι αυτός στο σπήλιο το πλατύχωρο τα ζωντανά του μπάζει,
όλα όσα θα ΄ρμεγε, όξω αφήνοντας τ΄ αρσενικά — τους τράγους
και τους κριγιούς — στην αψηλόχτιστην αυλή· μετά ένα βράχο,
που ΄χε να κλειεί του σπήλιου το άνοιγμα, σηκώνει και σφαλίζει,
κατάβαρο· και να τον φόρτωνες σε εικοσιδυό καρότσια
γερά και να ΄χουν ρόδες τέσσερεις, δε σάλευε απ΄ τον τόπο·
τόσο τρανός ο βράχος που ΄βαλε στην πόρτα, για να κλείσει.
Κι ως τις αρνάδες πήρε κι άρμεξε και τις βελάστρες γίδες
με τάξη, τα μικρά στις μάνες τους να τις βυζάξουν σπρώχνει.
Μισό απ΄ το γάλα το άσπρο βάλθηκε μετά γοργά να πήξει,
κι όπως το μάζωξε, το απίθωσε στα τυροβόλια μέσα·
το άλλο μισό σε κάδους το ΄βαλε να το ΄χει για την ώρα
που θα δειπνούσε, με το χέρι του ν΄ απλώνει και να πίνει.
Αρχαίο κείμενο
ἐλθόντες δ᾽ εἰς ἄντρον ἐθηεύμεσθα ἕκαστα.
ταρσοὶ μὲν τυρῶν βρῖθον, στείνοντο δὲ σηκοὶ
ἀρνῶν ἠδ᾽ ἐρίφων· διακεκριμέναι δὲ ἕκασται
ἔρχατο, χωρὶς μὲν πρόγονοι, χωρὶς δὲ μέτασσαι,
χωρὶς δ᾽ αὖθ᾽ ἕρσαι. ναῖον δ᾽ ὀρῷ ἄγγεα πάντα,
γαυλοί τε σκαφίδες τε, τετυγμένα, τοῖς ἐνάμελγεν.
ἔνθ᾽ ἐμὲ μὲν πρώτισθ᾽ ἕταροι λίσσοντ᾽ ἐπέεσσιν
τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν, αὐτὰρ ἔπειτα
καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας
σηκῶν ἐξελάσαντας ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ·
ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην, ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν,
ὄφρ᾽ αὐτόν τε ἴδοιμι, καὶ εἴ μοι ξείνια δοίη.
οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλ᾽ ἑτάροισι φανεὶς ἐρατεινὸς ἔσεσθαι.
"ἔνθα δὲ πῦρ κήαντες ἐθύσαμεν ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
τυρῶν αἰνύμενοι φάγομεν, μένομέν τέ μιν ἔνδον
ἥμενοι, ἧος ἐπῆλθε νέμων. φέρε δ᾽ ὄβριμον ἄχθος
ὕλης ἀζαλέης, ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη,
ἔντοσθεν δ᾽ ἄντροιο βαλὼν ὀρυμαγδὸν ἔθηκεν·
ἡμεῖς δὲ δείσαντες ἀπεσσύμεθ᾽ ἐς μυχὸν ἄντρου.
αὐτὰρ ὅ γ᾽ εἰς εὐρὺ σπέος ἤλασε πίονα μῆλα
πάντα μάλ᾽ ὅσσ᾽ ἤμελγε, τὰ δ᾽ ἄρσενα λεῖπε θύρηφιν,
ἀρνειούς τε τράγους τε, βαθείης ἔκτοθεν αὐλῆς.
αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἐπέθηκε θυρεὸν μέγαν ὑψόσ᾽ ἀείρας,
ὄβριμον· οὐκ ἂν τόν γε δύω καὶ εἴκοσ᾽ ἄμαξαι
ἐσθλαὶ τετράκυκλοι ἀπ᾽ οὔδεος ὀχλίσσειαν·
τόσσην ἠλίβατον πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν.
ἑζόμενος δ᾽ ἤμελγεν ὄις καὶ μηκάδας αἶγας,
πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ᾽ ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
αὐτίκα δ᾽ ἥμισυ μὲν θρέψας λευκοῖο γάλακτος
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισιν ἀμησάμενος κατέθηκεν,
ἥμισυ δ᾽ αὖτ᾽ ἔστησεν ἐν ἄγγεσιν, ὄφρα οἱ εἴη
πίνειν αἰνυμένῳ καί οἱ ποτιδόρπιον εἴη.
Θρέψας=Έπηξε
θρέψε γαρ=πήξε
Η ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/OMHROS%20ODYSSEIA/OMHROS%20ODYSSEIA.htm
Αναρτήθηκε από MALONIS KALIMNIDIS
. Επίσης καταλαβαίνουμε από το κείμενο του Όμηρου πως ο Πολύφημος είχε και άλλα είδη τυριών στα ράφια του!!!!
Οδύσσεια, μετάφραση Καζαντζάκη-Κακριδή, ραψωδία ι
στίχοι 216-249
Σε λίγο ομπρός στο σπήλιο φτάσαμε, μα μέσα αυτός δεν ήταν,
μόν΄ τα παχιά τ΄ αρνιά του εβόσκιζε ψηλά στα βοσκοτόπια.
Κι εμείς το σπήλιο τριγυρίζοντας το αποθαμάξαμε όλο:
τυριά γεμάτα τα τυρόβολα· στις μάντρες στοιβαγμένα
τ΄ αρνιά, τα ρίφια· κι ήταν ξέχωρα κλεισμένη η κάθε γέννα,
χώρια μαθές τα πρωτογέννητα και χώρια τα μεσάτα,
και τα ψιμάρνια χώρια· ξέχειλα τ΄ αγγειά από ορό θωρούσες —
λεβέτια, σκάφες, όλα, που ΄φτιανε, να τα ΄χει και ν΄ αρμέγει.
Τα παρακάλια τότε οι σύντροφοι κινούσαν, πρώτα απ΄ όλα
να πάρουμε τυριά να φύγουμε, και πάλι διαγυρνώντας
αρνιά από τα μαντριά ν΄ αρπάξουμε και ρίφια, να τα πάμε
στο πλοίο, κι αμέσως να μακρύνουμε πα στ΄ αρμυρά πελάγη.
Μα εγώ δεν άκουσα, και θα ΄μαστε πολύ πιο κερδεμένοι·
πρώτα να ιδώ τον ίδιον ήθελα κι αν θα μου δώσει δώρα·
μα οι σύντροφοί μου δεν θα γνώριζαν καμιά του καλοσύνη!
Ανάψαμε φωτιά και στους θεούς προσφέραμε θυσίες,
μετά κι εμείς να φάμε πήραμε τυρί, και καθισμένοι
τον καρτερούσαμε, ως που γύρισε· στην πλάτη εκουβαλούσε
ξύλα στεγνά, ένα ακέριο φόρτωμα, να τα ΄χει για το δείπνο.
Κι ως χάμω τα ΄ριξε, αντιλάλησε βαριά τρογύρα ο βράχος.
Εμείς στην αγκωνή χωθήκαμε του σπήλιου φοβισμένοι,
κι αυτός στο σπήλιο το πλατύχωρο τα ζωντανά του μπάζει,
όλα όσα θα ΄ρμεγε, όξω αφήνοντας τ΄ αρσενικά — τους τράγους
και τους κριγιούς — στην αψηλόχτιστην αυλή· μετά ένα βράχο,
που ΄χε να κλειεί του σπήλιου το άνοιγμα, σηκώνει και σφαλίζει,
κατάβαρο· και να τον φόρτωνες σε εικοσιδυό καρότσια
γερά και να ΄χουν ρόδες τέσσερεις, δε σάλευε απ΄ τον τόπο·
τόσο τρανός ο βράχος που ΄βαλε στην πόρτα, για να κλείσει.
Κι ως τις αρνάδες πήρε κι άρμεξε και τις βελάστρες γίδες
με τάξη, τα μικρά στις μάνες τους να τις βυζάξουν σπρώχνει.
Μισό απ΄ το γάλα το άσπρο βάλθηκε μετά γοργά να πήξει,
κι όπως το μάζωξε, το απίθωσε στα τυροβόλια μέσα·
το άλλο μισό σε κάδους το ΄βαλε να το ΄χει για την ώρα
που θα δειπνούσε, με το χέρι του ν΄ απλώνει και να πίνει.
Αρχαίο κείμενο
ἐλθόντες δ᾽ εἰς ἄντρον ἐθηεύμεσθα ἕκαστα.
ταρσοὶ μὲν τυρῶν βρῖθον, στείνοντο δὲ σηκοὶ
ἀρνῶν ἠδ᾽ ἐρίφων· διακεκριμέναι δὲ ἕκασται
ἔρχατο, χωρὶς μὲν πρόγονοι, χωρὶς δὲ μέτασσαι,
χωρὶς δ᾽ αὖθ᾽ ἕρσαι. ναῖον δ᾽ ὀρῷ ἄγγεα πάντα,
γαυλοί τε σκαφίδες τε, τετυγμένα, τοῖς ἐνάμελγεν.
ἔνθ᾽ ἐμὲ μὲν πρώτισθ᾽ ἕταροι λίσσοντ᾽ ἐπέεσσιν
τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν, αὐτὰρ ἔπειτα
καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας
σηκῶν ἐξελάσαντας ἐπιπλεῖν ἁλμυρὸν ὕδωρ·
ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐ πιθόμην, ἦ τ᾽ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν,
ὄφρ᾽ αὐτόν τε ἴδοιμι, καὶ εἴ μοι ξείνια δοίη.
οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔμελλ᾽ ἑτάροισι φανεὶς ἐρατεινὸς ἔσεσθαι.
"ἔνθα δὲ πῦρ κήαντες ἐθύσαμεν ἠδὲ καὶ αὐτοὶ
τυρῶν αἰνύμενοι φάγομεν, μένομέν τέ μιν ἔνδον
ἥμενοι, ἧος ἐπῆλθε νέμων. φέρε δ᾽ ὄβριμον ἄχθος
ὕλης ἀζαλέης, ἵνα οἱ ποτιδόρπιον εἴη,
ἔντοσθεν δ᾽ ἄντροιο βαλὼν ὀρυμαγδὸν ἔθηκεν·
ἡμεῖς δὲ δείσαντες ἀπεσσύμεθ᾽ ἐς μυχὸν ἄντρου.
αὐτὰρ ὅ γ᾽ εἰς εὐρὺ σπέος ἤλασε πίονα μῆλα
πάντα μάλ᾽ ὅσσ᾽ ἤμελγε, τὰ δ᾽ ἄρσενα λεῖπε θύρηφιν,
ἀρνειούς τε τράγους τε, βαθείης ἔκτοθεν αὐλῆς.
αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἐπέθηκε θυρεὸν μέγαν ὑψόσ᾽ ἀείρας,
ὄβριμον· οὐκ ἂν τόν γε δύω καὶ εἴκοσ᾽ ἄμαξαι
ἐσθλαὶ τετράκυκλοι ἀπ᾽ οὔδεος ὀχλίσσειαν·
τόσσην ἠλίβατον πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν.
ἑζόμενος δ᾽ ἤμελγεν ὄις καὶ μηκάδας αἶγας,
πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ᾽ ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
αὐτίκα δ᾽ ἥμισυ μὲν θρέψας λευκοῖο γάλακτος
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισιν ἀμησάμενος κατέθηκεν,
ἥμισυ δ᾽ αὖτ᾽ ἔστησεν ἐν ἄγγεσιν, ὄφρα οἱ εἴη
πίνειν αἰνυμένῳ καί οἱ ποτιδόρπιον εἴη.
Θρέψας=Έπηξε
θρέψε γαρ=πήξε
Η ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/OMHROS%20ODYSSEIA/OMHROS%20ODYSSEIA.htm
Αναρτήθηκε από MALONIS KALIMNIDIS
Οδός ΜΥΣΊΑΣ...τίποτα δεν είναι τυχαίο..!!
Ούτε η ονομασία δεν ήταν τυχαία...
Ο Παυσανίας στα «κορινθιακά» του αναφέρει ύπαρξη τοποθεσίας και πιθανότατα οικισμού με το όνομα Μυσία,στην περιοχή μας,όπου υπήρχε και ιερό της Μυσίας Δήμητρας, θεά της γεωργίας που δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια των δημητριακών.
Η θέση αυτή, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει ο Παυσανίας, υπολογίζεται ότι ήταν,σε γειτονικό χωριό,στην περιοχή του ναΐσκου της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
Τα ερείπια, άλλωστε, βυζαντινού ναού που υπάρχουν πολύ κοντά στο σημερινό και χρονολογούνται περίπου στο 1000μ.Χ. μαρτυρούν για την ύπαρξη οικισμού στην περιοχή αυτή.
Οι ελληνολάτρες και αρχαιογνώστες Βαυαροί σεβάστηκαν την αρχαία παράδοση, ταυτίζοντας την αρχαία Μυσία με το σημερινό Κουτσοπόδι.
Το Κουτσοπόδι ήταν επίσης έδρα του Δήμου Μυσίας, που είχε ιδρυθεί το 1837 από τον Όθωνα και βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του Νομού Αργολίδας. Καταλαμβάνει έκταση εκατόν είκοσι ένα χιλιάδων (121.000) στρεμμάτων περίπου ορεινής, ημιορεινής και πεδινής εύφορης γης και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Αργος, το Ναύπλιο και τις Μυκήνες.
Στα Χωριά του δήμου υπάρχουν πολλοί παραγωγοί των προϊόντων μας.(Κρασιά Σπύρου Φράγκου,Καφές NEKTAR,Μέλι του Μπαβέλα,Γλυκά Γ.Ουλή,Κατσικίσιο γάλα από τσοπάνηδες στο Βρούστι...)
ΙΝΑΧΟΣ (ΠΑΝΙΤΣΑ)
Το έδαφος του Δήμου διατρέχει ο Ίναχος ποταμός, από την Δύση προς την Ανατολή, γνωστός με το ίδιο όνομα από την αρχαιότητα - οι ντόπιοι τον λένε Πάνιτσα - πηγάζει από το Λύρκειο, στη θέση Κολιμπούγα, διαρρέει την αργολική πεδιάδα νοτίως του Κουτσοποδίου και καταλήγει στον αργολικό κόλπο.
Προσωποποιημένος από τους αρχαίους Έλληνες ο Ίναχος θεωρείτο ο παλιότερος βασιλιάς του τόπου, γενάρχης του βασιλικού γένους του Αργους. Γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, έφερε τα πρώτα σημάδια του πολιτισμού στην περιοχή. Σύζυγός του ήταν η Μελία και τα παιδιά του ο Φορωνέας, ο Λιγιαλέας , ο Αργος, ο Πελασγός, η Ηώ και η Μηκύνη. Οι απόγονοί του οι «Ιναχίδαι» ανήκουν στην ηρωική γενιά του Αργους.
Τα νερά του Ινάχου, άριστα σε ποιότητα, χάνονται στον αργολικό κόλπο, ενώ θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του οξύτερου προβλήματος του Δήμου και του Αργολικού πεδίου ευρύτερα, του προβλήματος της ποσοτικής ανεπάρκειας και της ποιοτικής υποβάθμισης του υπόγειου υδροφορέα της περιοχής.
Με λίγη οξυδέρκεια και ενδιαφέρον της κεντρικής εξουσίας, αλλά και των τοπικών αρχών και με διαδημοτική συνεργασία των όμορων Δήμων για δημιουργία λεκανών διήθησης κατά μήκος της κοίτης του Ινάχου, θα ήταν εφικτός ο εμπλουτισμός και η αποταμίευση υδάτινων πόρων που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η περιοχή.
ΜΑΛΑΝΤΡΕΝΙ
Το Μαλαντρένι, ημιορεινό, κλεισμένο στον καταπράσινο περίγυρό του με λόφους και μικρές ρεματιές, στεφανωμένο από την Παναγιά την Μυρτιδιώτισσα, που αγναντεύει τον κάμπο ως τον αργολικό κόλπο, φημίζεται για το μανακίσιο λάδι και τα θαυμάσια κρασιά του.
Παραδοσιακός οικισμός με την γραφικότητα του ημιορεινού ελληνικού χωριού, αλλά και με έντονη σύγχρονη οικοδομική δραστηριότητα, είναι με ιδιαίτερη ευαισθησία φροντισμένος από τους άξιους δουλευτάδες κατοίκους του, που παραμένουν γαντζωμένοι στις ρίζες τους ως τα βαθιά γεράματα.
Στο πανηγύρι του Μαϊθανασιού, αλλά και τις αποκριές, οι φιλόξενοι κάτοικοι του χωριού βρίσκουν την ευκαιρία να εκδηλώσουν την πατροπαράδοτη φιλοξενία στους επισκέπτες.
Και κάθε Φθινόπωρο, με πρωτεργάτες τους νέους και τις νέες του πολιτιστικού τους συλλόγου και του συλλόγου απανταχού Μαλαντρενιωτών θυμίζουν τους αθλητές του Σπάρταθλου από τα τέσσερα πέρατα του κόσμου, που περνούν από το χωριό τους, ότι τούτη τη γη ο Ξένιος Δίας δεν την εγκατέλειψε ακόμη.
ΣΧΙΝΟΧΩΡΙ
Το Σχινοχώρι, πάνω στα ριζά του ορεινού όγκου Μπαχράμι, αγναντεύει τον αργολικό κάμπο. Η Αρκουδοβρύση, ιστορική πηγή με μαγευτικό τοπίο, το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας ψηλά, ο πολιούχος Αγιος Δημήτριος, το Δημοτικό Σχολείο, τα σπίτια με τις παραδοσιακές αυλές συνθέτουν την εικόνα του αυθεντικού παραδοσιακού χωριού.
Οι κάτοικοί του, κάποτε φημισμένοι τυροκόμοι, πρώτοι στη μαστοριά της Αργείτικης φέτας, σήμερα ασχολούνται όλο και λιγότερο με την κτηνοτροφία. Απομεινάρια από το παρελθόν ο γκρεμισμένος νερόμυλος, και πολύ κοντά στο χωριό ο οικισμός Χέλμη που διατηρεί αρχαία χνάρια. «Λυσίδαμος ανέθυκε....», διαβάζουμε σε επιγραφή εντοιχισμένη σε παλιό οικισμό. Και στο Μακρυνέρι ίχνη αρχαίας οδού και νεκροταφείου. Κάποιοι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι εδώ θα πρέπει να ήταν η αρχαία κώμη Λύρκειο.
ΒΡΟΥΣΤΙ
Το Βρούστι, χτισμένο σε ύψος 650 μ, στον ορεινό όγκο Μπαχράμι, με το γραφικό του ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, τον ιστορικό πλάτανο, την κρήνη που χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας, τα παλαιά λιθόκτιστα κτίσματα, χαρακτηριστικά δείγματα λαϊκής τέχνης έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί.
Ο Παυσανίας στα «κορινθιακά» του αναφέρει ύπαρξη τοποθεσίας και πιθανότατα οικισμού με το όνομα Μυσία,στην περιοχή μας,όπου υπήρχε και ιερό της Μυσίας Δήμητρας, θεά της γεωργίας που δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια των δημητριακών.
Η θέση αυτή, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει ο Παυσανίας, υπολογίζεται ότι ήταν,σε γειτονικό χωριό,στην περιοχή του ναΐσκου της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
Τα ερείπια, άλλωστε, βυζαντινού ναού που υπάρχουν πολύ κοντά στο σημερινό και χρονολογούνται περίπου στο 1000μ.Χ. μαρτυρούν για την ύπαρξη οικισμού στην περιοχή αυτή.
Οι ελληνολάτρες και αρχαιογνώστες Βαυαροί σεβάστηκαν την αρχαία παράδοση, ταυτίζοντας την αρχαία Μυσία με το σημερινό Κουτσοπόδι.
Το Κουτσοπόδι ήταν επίσης έδρα του Δήμου Μυσίας, που είχε ιδρυθεί το 1837 από τον Όθωνα και βρίσκεται στο ΒΔ τμήμα του Νομού Αργολίδας. Καταλαμβάνει έκταση εκατόν είκοσι ένα χιλιάδων (121.000) στρεμμάτων περίπου ορεινής, ημιορεινής και πεδινής εύφορης γης και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Αργος, το Ναύπλιο και τις Μυκήνες.
Στα Χωριά του δήμου υπάρχουν πολλοί παραγωγοί των προϊόντων μας.(Κρασιά Σπύρου Φράγκου,Καφές NEKTAR,Μέλι του Μπαβέλα,Γλυκά Γ.Ουλή,Κατσικίσιο γάλα από τσοπάνηδες στο Βρούστι...)
ΙΝΑΧΟΣ (ΠΑΝΙΤΣΑ)
Το έδαφος του Δήμου διατρέχει ο Ίναχος ποταμός, από την Δύση προς την Ανατολή, γνωστός με το ίδιο όνομα από την αρχαιότητα - οι ντόπιοι τον λένε Πάνιτσα - πηγάζει από το Λύρκειο, στη θέση Κολιμπούγα, διαρρέει την αργολική πεδιάδα νοτίως του Κουτσοποδίου και καταλήγει στον αργολικό κόλπο.
Προσωποποιημένος από τους αρχαίους Έλληνες ο Ίναχος θεωρείτο ο παλιότερος βασιλιάς του τόπου, γενάρχης του βασιλικού γένους του Αργους. Γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, έφερε τα πρώτα σημάδια του πολιτισμού στην περιοχή. Σύζυγός του ήταν η Μελία και τα παιδιά του ο Φορωνέας, ο Λιγιαλέας , ο Αργος, ο Πελασγός, η Ηώ και η Μηκύνη. Οι απόγονοί του οι «Ιναχίδαι» ανήκουν στην ηρωική γενιά του Αργους.
Τα νερά του Ινάχου, άριστα σε ποιότητα, χάνονται στον αργολικό κόλπο, ενώ θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του οξύτερου προβλήματος του Δήμου και του Αργολικού πεδίου ευρύτερα, του προβλήματος της ποσοτικής ανεπάρκειας και της ποιοτικής υποβάθμισης του υπόγειου υδροφορέα της περιοχής.
Με λίγη οξυδέρκεια και ενδιαφέρον της κεντρικής εξουσίας, αλλά και των τοπικών αρχών και με διαδημοτική συνεργασία των όμορων Δήμων για δημιουργία λεκανών διήθησης κατά μήκος της κοίτης του Ινάχου, θα ήταν εφικτός ο εμπλουτισμός και η αποταμίευση υδάτινων πόρων που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η περιοχή.
ΜΑΛΑΝΤΡΕΝΙ
Το Μαλαντρένι, ημιορεινό, κλεισμένο στον καταπράσινο περίγυρό του με λόφους και μικρές ρεματιές, στεφανωμένο από την Παναγιά την Μυρτιδιώτισσα, που αγναντεύει τον κάμπο ως τον αργολικό κόλπο, φημίζεται για το μανακίσιο λάδι και τα θαυμάσια κρασιά του.
Παραδοσιακός οικισμός με την γραφικότητα του ημιορεινού ελληνικού χωριού, αλλά και με έντονη σύγχρονη οικοδομική δραστηριότητα, είναι με ιδιαίτερη ευαισθησία φροντισμένος από τους άξιους δουλευτάδες κατοίκους του, που παραμένουν γαντζωμένοι στις ρίζες τους ως τα βαθιά γεράματα.
Στο πανηγύρι του Μαϊθανασιού, αλλά και τις αποκριές, οι φιλόξενοι κάτοικοι του χωριού βρίσκουν την ευκαιρία να εκδηλώσουν την πατροπαράδοτη φιλοξενία στους επισκέπτες.
Και κάθε Φθινόπωρο, με πρωτεργάτες τους νέους και τις νέες του πολιτιστικού τους συλλόγου και του συλλόγου απανταχού Μαλαντρενιωτών θυμίζουν τους αθλητές του Σπάρταθλου από τα τέσσερα πέρατα του κόσμου, που περνούν από το χωριό τους, ότι τούτη τη γη ο Ξένιος Δίας δεν την εγκατέλειψε ακόμη.
ΣΧΙΝΟΧΩΡΙ
Το Σχινοχώρι, πάνω στα ριζά του ορεινού όγκου Μπαχράμι, αγναντεύει τον αργολικό κάμπο. Η Αρκουδοβρύση, ιστορική πηγή με μαγευτικό τοπίο, το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας ψηλά, ο πολιούχος Αγιος Δημήτριος, το Δημοτικό Σχολείο, τα σπίτια με τις παραδοσιακές αυλές συνθέτουν την εικόνα του αυθεντικού παραδοσιακού χωριού.
Οι κάτοικοί του, κάποτε φημισμένοι τυροκόμοι, πρώτοι στη μαστοριά της Αργείτικης φέτας, σήμερα ασχολούνται όλο και λιγότερο με την κτηνοτροφία. Απομεινάρια από το παρελθόν ο γκρεμισμένος νερόμυλος, και πολύ κοντά στο χωριό ο οικισμός Χέλμη που διατηρεί αρχαία χνάρια. «Λυσίδαμος ανέθυκε....», διαβάζουμε σε επιγραφή εντοιχισμένη σε παλιό οικισμό. Και στο Μακρυνέρι ίχνη αρχαίας οδού και νεκροταφείου. Κάποιοι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι εδώ θα πρέπει να ήταν η αρχαία κώμη Λύρκειο.
ΒΡΟΥΣΤΙ
Το Βρούστι, χτισμένο σε ύψος 650 μ, στον ορεινό όγκο Μπαχράμι, με το γραφικό του ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, τον ιστορικό πλάτανο, την κρήνη που χρονολογείται από την εποχή της Τουρκοκρατίας, τα παλαιά λιθόκτιστα κτίσματα, χαρακτηριστικά δείγματα λαϊκής τέχνης έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί.
Ένας πολύτιμος οδηγός γευστικής απόλαυσης. #ΜΈΡΟΣ 'EKTO
Προϊόντα Ελλήνων παραγωγών που εκφράζουν στο έπακρο την ελληνική ποιότητα και γεύση και πρέπει οπωσδήποτε να τα δοκιμάσετε!
Από την αφρόκρεμα των ελληνικών προϊόντων τα επιλέξαμε για εσάς τις πλέον εξαιρετικές γεύσεις που αξίζει να γνωρίσετε και να δοκιμάσετε. Σας τις παρουσιάζουμε με τυχαία σειρά. Βρίσκονται όλα συγκεντρωμένα εκεί, μπροστά σας, στο μαγαζάκι μας. Ένας θησαυρός ελληνικών γεύσεων από επιλεγμένους παραγωγούς με γνώση και μεράκι -από τυριά παραδοσιακής τυροκόμησης και όσπρια παλαιών σπόρων μέχρι τοπικά ζυμαρικά, ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας, σπιτικές μαρμελάδες, αλλαντικά σπάνιας νοστιμιάς, κρασιά και μπίρες όλα μικρών παραγωγών. Μοναδική ευκαιρία να τα δείτε από κοντά, να συζητήσετε γι' αυτά μαζί μας, να τα γευτείτε, ακόμα και να τα προμηθευτείτε. Αυτή η λίστα θα είναι ένας πολύτιμος σύμβουλος στην επίσκεψή σας.Ελληνικός καφές
Φρεσκαλεσμένος ελληνικός καφές από τις πιο εκλεκτές ποικιλίες από όλο τον κόσμο.
Συσκευάζεται σε προστατευτική ατμόσφαιρα, ακριβώς μετά το καβούρδισμα, διατηρώντας πάντα τον καφέ ολόφρεσκο, όπως τη στιγμή που κόπηκε.
H Ιστορία:
Ο καφές για τον Γεώργιο Νεοφώτιστο ήταν αλληλένδετος με τη μοναδικότητα και την απόλαυση. Από το 1951 η εταιρία «Νέκταρ» ακολουθώντας την παλιά πετυχημένη της συνταγή παράγει αγνό και φρεσκοαλεσμένο καφέ από επιλεγμένες ποικιλίες από όλον τον κόσμο.
Ο ιδιοκτήτης, Γεώργιος Νεοφώτιστος έχοντας αποκομίσει την πείρα ενός ανθρώπου που ξέρει τις πηγές προέλευσης του καλού ακατέργαστου καφέ, το τέλειο χαρμάνι, την άρτια επεξεργασία του, αποφασίζει να στήσει την δική του εταιρία. Σήμερα, σε μια σύγχρονη Μονάδα Παραγωγής Συσκευασίας και Αποθήκευσης, που εγκαινιάστηκε το 2008, γίνεται έλεγχος της παραγωγής, των πρώτων υλών και της τελικής συσκευασίας σε πραγματικό χρόνο.
Η εταιρία παράγει πλήθος προϊόντων μεταξύ των οποίων: ελληνικό παραδοσιακό καφέ, ελληνικό σκούρο και ελληνικό χωρίς καφεΐνη.
Η αυθεντικότητα των γεύσεων αλλά και οι εκλεκτές ποικιλίες καφέ είναι τα χαρακτηριστικά των προϊόντων της εταιρίας «Νέκταρ» Σκοπός της εταιρίας είναι να μοιραστεί με τους καταναλωτές αυτόν τον μοναδικό και απολαυστικό καφέ που έχει μεταξύ άλλων, αποσπάσει πολλές βραβεύσεις μέχρι σήμερα.
Η πιο δημοφιλής ελληνική εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" κάθε χρόνο δημοσιεύει «Τα 100 καλύτερα" προϊόντα της χρονιάς.Το «ΒΗΜΑ GOURMET» βράβευσε τον καφέ του «Νέκταρ» ως ένα από τα 100 καλύτερα προϊόντα της χρονιάς 2012.
Το περιοδικό «Τρόφιμα» ανέδειξε τα προϊόντα του ως προϊόντα της χρονιάς. 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ «ΤΡΟΦΙΜΑ & ΠΟΤΑ" περιοδικό Τα Προϊόντα της Χρονιάς Από το 1976, το περιοδικό T & P παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική τροφίμων και ποτών βιομηχανία.
1η Θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Coffee 2012. Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Coffee φιλοξενείται από HORECA expo, σύμφωνα με τους κανόνες SCAE και τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Η 1η θέση κέρδισε ο κ. Σταύρος Λαμπρινίδης με ΝΕΚΤΑΡ χαρμάνια καφέ για την παρασκευή καφέ με παραδοσιακά ελληνικά Ibrik και αυθεντικά ποτά καφέ, καθώς και την υπογραφή.
ΠΡΩΪΝΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ
Με συνοδεία την ορχήστρα των πουλιών,
τις ευωδιές χίλιων και πλέον λουλουδιών,
με μιά ευχάριστη παρέα στην αυλή μου, ο καφές νέκταρ. Βαλσαμώνει την ψυχή μου.
Είν’ ΄Ανοιξη. Ο ΄Ηλιος βγήκε. Μας χαμογελά.
΄Ενα άσπρο συννεφάκι μας κοιτάει από ψηλά.
T’ αεροπλάνο ζωγραφίζει στο γαλάζιο τ’ Ουρανού,
κι απέναντι η Θάλασσα μού ‘χει πάρει το νού.
΄Εχει η Ελλάδα μας τα πιο πολλά νησιά.
Είναι μια Χώρα ζωγραφιά. Απέραντη Eκκλησιά.
Το εικονοστάσι του σπιτιού, το ΄Αγιο Βήμα
καί την αυλή τηνε σκεπάζει κάποιο κλήμα.
Πειραιάς, Απρίλιος 2013 Γεώργιος Βελλιανίτης
Παξινός Ποιητής
Φρέσκα αυγά
Η ιστορία της Πτηνοτροφικής Ιωαννίνων ξεκινά το 1962 στα Ιωάννινα, στον τόπο που το φυσικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από την αγνότητά και την ομορφιά του. Τότε ο ιδρυτής της, Παναγιώτης Μίσσας, πιστεύοντας στο μέλλον της πτηνοτροφίας στη χώρα μας έκανε την αρχή. Κατασκεύασε τον πρώτο θάλαμο παραγωγής με 3000 κότες. Την εποχή εκείνη η οργανωμένη πτηνοτροφία ήταν κάτι άγνωστο στη χώρα μας αφού όλα τα αυγά προερχόντουσαν από χωρικές εκτροφές.Τα χρόνια που ακολούθησαν, επιβεβαίωσαν την ορθότητα της σκέψης και της επιλογής του ιδρυτή, Παναγιώτη Μίσσα. Η εταιρεία αναπτύχθηκε με σταθερά βήματα έχοντας από την πρώτη στιγμή στόχο της την υψηλή ποιότητα των προϊόντων της. Το 1982, η εταιρεία πέρασε στα χέρια των 2 παιδιών του ιδρυτή, της Χριστίνας και του Νικολάου Μίσσα. Με συνεχείς επενδύσεις πάντα σε τεχνολογίες αιχμής, οι παραγωγικές μονάδες της εταιρίας εκσυγχρονίστηκαν, επεκτάθηκαν ενώ καθετοποιήθηκαν όλες οι διαδικασίες. Το 1995 προχώρησαν στην κατασκευή μονάδας επεξεργασίας των λυμάτων των πτηνοτροφικών μονάδων και μετατροπής τους σε οργανικό λίπασμα. Έτσι αποτέλεσε μία από τις πρώτες μονάδες αυγοπαραγωγής στην Ελλάδα που δεν επιβαρύνει το φυσικό περιβάλλον με τα απόβλητα της.
Τα δύο αδέλφια το 1999 έκαναν το επόμενο μεγάλο και ταυτόχρονα πρωτοπόρο βήμα για την αυγοπαραγωγή στη χώρα μας. Ίδρυσαν την OVO FRESCO A.B.E.E. Για πρώτη φορά στη χώρα μας παρήχθησαν φρέσκα παστεριωμένα προϊόντα αυγού παρήχθησαν στην Ελλάδα. Από τότε η OVO FRESCO Α.Β.Ε.Ε., έχει γίνει κύριος προμηθευτής της εγχώριας βιομηχανίας τροφίμων, ξενοδοχειακών μονάδων και εταιρειών μαζικής εστίασης, ενώ παράλληλα προωθεί με επιτυχία τα προϊόντα της στις χώρες των Βαλκανίων και της Κύπρου. Το 2010 ξεκίνησε η κυκλοφορία στην Ελληνική αγορά των αυγών με την επωνυμία «Ηπειρώτικα Αυγά». Η ονομασία επιλέχθηκε γιατί περιλαμβάνει όλες τις αξίες της Ηπειρώτικης προέλευσης. Αγνά προϊόντα, καθαρό περιβάλλον, άνθρωποι με μεράκι για παραγωγή και αγάπη για τα ζώα. Σήμερα η Πτηνοτροφική Ιωαννίνων, 50 χρόνια μετά την ίδρυσή της, έχει πτηνοτροφεία πλήρως καθετοποιημένα συνολικής δυναμικότητας 250000 ορνίθων, παράγοντας αυγά καθημερινά και διανέμοντας τα σε όλη την Ελλάδα.
Κατεψυγμένα σφολιατοειδή "ΤΣΑΜΠΑΣΗ"
Μας καθιερώσατε. Σας ευχαριστούμε! Παράγουμε προϊόντα υψηλής ποιότητας, από επιλεγμένες πρώτες ύλες, μέσα από μια άψογη παραγωγική διαδικασία και αυστηρά ελεγχόμενη ποιότητα (ISO 22000:2005 & HACCP).Τα προϊόντα μας προορίζονται για επαγγελματική χρήση σε αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία, κυλικεία, croissanteries, super markets, ξενοδοχεία, κέντρα εμπορίας κατεψυγμένων και εξαγωγικούς οίκους.
Δίπλα σας κάθε στιγμή. Όπως μας ξέρετε... Έχοντας την άμεση εξυπηρέτηση σας και την άψογη τεχνική υποστήριξη, ευχαρίστησή μας. Με ένα πολύ καλά οργανωμένο δίκτυο διανομών, τηρώντας πιστά τις προδιαγραφές της ποιότητας διακίνησης. Το νέο σύγχρονο τμήμα πωλήσεων μας ξεχωρίζει στο παρόν και προχωρά δυναμικά στο μέλλον, πάντοτε στη διάθεση σας, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πώλησης, αλλά και μετά από αυτήν. Κάποια προϊόντα μας μπορείτε να τα προμηθευτείτε από τα Γαλακτοκομικά Καρυάς στο Βύρωνα Αττικής
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013
Ο «New Yorker» ανακάλυψε το πραγματικό γιαούρτι..!!
Τα μυστικά της παραδοσιακής μονάδας «Greek yogurt» που κατέκτησε τη δημοσιογράφο του αμερικανικού περιοδικού
Αγαπημένη διατροφική συνήθεια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχει γίνει το ελληνικό γιαούρτι τα τελευταία χρόνια. Επιτυχία που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι μεγάλες πολυεθνικές εντάσσουν η μία μετά την άλλη στο δυναμικό τους σειρές προϊόντων με την επωνυμία «Greek yogurt», αλλά και ελληνικές εταιρείες κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην αμερικανική αγορά. «Πώς είναι όμως πραγματικά το ελληνικό παραδοσιακό γιαούρτι;» αναρωτήθηκε η αρθρογράφος του περιοδικού «New Yorker»Ρεμπέκα Μιντ, η οποία θέλησε να το διαπιστώσει το καλοκαίρι στη διάρκεια των διακοπών της στη χώρα μας.
Ο Θεοδόσιος Μαυρόγιαννης επί το έργον |
Οπως μαρτυρεί το άρθρο της, στη μικρή οικογενειακή μονάδα του κ. Θεοδόσιου Μαυρόγιαννη στο χωριό Καρυά της Αργολίδας απόλαυσε το καλύτερο γιαούρτι που έχει δοκιμάσει ποτέ. «Δροσερό, γλυκό, με ήπια γεύση και υφή σαν αυτή της πανακότας, που κρατάει το σχήμα της σαν ένα πολύ μαλακό ζελέ, αλλά παραμένει κρεμώδες στο στόμα»περιγράφει χαρακτηριστικά τη γευστική εμπειρία της η δημοσιογράφος, συγκρίνοντάς το με το «στραγγιστό» γιαούρτι που κυκλοφορεί στην Αμερική. Τι κάνει λοιπόν τόσο ξεχωριστό το γιαούρτι της Καρυάς;
«Το σημαντικότερο για να φτιάξει κανείς καλό παραδοσιακό γιαούρτι, όπως και τυρί, είναι να έχει καλές πρώτες ύλες. Εμείς κάνουμε και κάτι ακόμη· φτιάχνουμε το γιαούρτι με το μάτι και όχι με το θερμόμετρο, όπως κάνουν οι βιομηχανίες» λέει στο «Βήμα» ο κ. Μαυρόγιαννης, γιος κτηνοτρόφου ο ίδιος και με εμπειρία ως εργαζόμενος σε τυροκομεία της περιοχής από το 1985. Πριν από έξι χρόνια πήρε την απόφαση να στήσει τη δική του μονάδα με όπλο τα μυστικά που είχε μάθει τόσα χρόνια, αλλά και το μεράκι όλης της οικογένειας για τα παραδοσιακά γαλακτοκομικά προϊόντα που δεν περιλαμβάνουν σταθεροποιητές και συντηρητικά.
Σήμερα εφοδιάζει τα δύο καταστήματα που διατηρεί η οικογένεια, ένα στο Αργος, όπου εργάζεται η σύζυγός του, και ένα στην περιοχή του Βύρωνα στην Αθήνα, το οποίο κρατούν οι δύο γιοι του, με την επωνυμία Γαλακτοκομικά Καρυάς. Ενας ακόμη γιος είναι καθημερινά δίπλα του στην παραγωγή. «Ξεκινήσαμε με ένα μικρό δάνειο, χωρίς κρατικές επιδοτήσεις, αλλά και με πολλή προσωπική δουλειά. Βάλαμε μόνοι μας τα πλακάκια, τις γυψοσανίδες, φτιάξαμε τη μάντρα» περιγράφει ο ίδιος, ανακουφισμένος που σήμερα δεν έχει στην πλάτη του δάνεια να τον βαραίνουν.
Η οικογένεια Μαυρόγιαννη αγοράζει γάλα από κτηνοτρόφους του χωριού και της ευρύτερης περιοχής, φροντίζοντας να έχει πάντα την καλύτερη πρώτη ύλη και στην εποχή της, όπως εξηγεί ο εμπνευστής μιλώντας στο «Βήμα». Ο παραγωγικός κύκλος σταματά γύρω στον Ιούνιο και ξεκινά πάλι τον Οκτώβριο, μόλις δροσίσει ο καιρός. Αυτό είναι και ένα από τα σχόλια της δημοσιογράφου του «New Yorker», η οποία, όπως γράφει χαρακτηριστικά, βλέποντας τα προϊόντα που «διαγκωνίζονται» στα ράφια των σουπερμάρκετ, δεν μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι το γιαούρτι έχει και αυτό την εποχή του.
Θα μπορούσε όμως μια παραγωγική μονάδα, όπως αυτή στην Καρυά, να εφοδιάσει περισσότερα καταστήματα ή να προχωρήσει σε εξαγωγές; «Για εμάς ακόμη και ο διπλασιασμός της δυναμικότητας θα απαιτούσε σχεδόν διπλάσιες εγκαταστάσεις, αλλά και προσωπικό που τώρα δεν χρειαζόμαστε» τονίζει ο κ. Μαυρόγιαννης, επισημαίνοντας πως όταν κάποιος υπογράφει εμπορικές συμφωνίες δεν μπορεί να πει ότι τρεις μήνες το καλοκαίρι δεν έχει γιαούρτι ή τυρί γιατί τα ζώα δεν παράγουν γάλα. Υπάρχουν όμως, όπως επισημαίνει, και στην περιοχή της Αργολίδας αξιόλογα τυροκομεία μεγαλύτερης δυναμικότητας που συνεργάζονται με καταστήματα και σουπερμάρκετ, διατηρώντας βασικές αρχές των παραδοσιακών μεθόδων.
Την περίοδο που η αμερικανίδα δημοσιογράφος απολάμβανε τις διακοπές της στην Ελλάδα, πίσω στην πατρίδα της η αγορά του λεγόμενου «ελληνικού γιαουρτιού» συνέχιζε την ανοδική πορεία της. Η εταιρεία του κουρδικής καταγωγής Τούρκου Χαμντί Ουλουκάγια με την επωνυμία Chobani - για την οποία έχουν γραφτεί πολλά στη χώρα μας - αφού κατέκτησε την αμερικανική αγορά με το «Greek yogurt» εξαπλώνεται στις αγορές της Βρετανίας και της Αυστραλίας.
Ο ίδιος μάλιστα εκμυστηρεύεται στη Ρεμπέκα Μιντ ότι ίσως και να έκανε λάθος που λανσάρισε το γιαούρτι του ως «ελληνικό» και όχι ως στραγγιστό, διότι έτσι βρίσκει εμπόδια σε αγορές όπως η βρετανική, καθώς δεν μπορεί να κυκλοφορήσει ως ελληνικό ένα γιαούρτι που δεν παράγεται στην Ελλάδα. Εδώ εμφανίζεται ένα λαμπρό πεδίο δράσης για τις ελληνικές επιχειρήσεις, που θα μπορούσαν να περάσουν στην αντεπίθεση με προϊόντα υψηλότερης ποιότητας και καλύτερο μάρκετινγκ. Η εν λόγω εταιρεία πάντως έχει πια και ένα διατροφικό σκάνδαλο να αντιμετωπίσει. Μόλις στις αρχές Σεπτεμβρίου η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ανακοίνωσε ότι υπάρχουν συνολικά 112 καταγγελίες για το προϊόν από καταναλωτές που αρρώστησαν μόλις το έφαγαν.
Κλώντζα Ολγα για το HeliosPlus στις 15 Νοεμβρίου 2013
Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2013
Η εκπομπή του Ε-tv σχετικά με το άρθρο του περιοδικού ''THE NEW YORKER'' για το Ελληνικό πρόβειο γιαούρτι του ΜΑΥΡΌΓΙΑΝΝΗ ΘΕΟΔΟΣΊΟΥ - ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΆ ΚΑΡΥΆΣ.
Σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας για τις όμορφες στιγμές που μας δώσατε την ευκαιρία να ζήσουμε στην εκπομπή σας..!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)