Οι καλύτερες βαρελίσιες φέτες της Πελοποννήσου

Ένα αφιέρωμα,ποίημά, του γαστρονόμου για τους λάτρεις της γνήσιας βαρελίσιας φέτας.

Η γευσιγνωσία που πραγματοποιήθηκε στο εστιατόριο ΦΙΤΑ και συμμετείχαν σε αυτήν οι δημοσιογράφοι του «Γ» Νένα Δημητρίου, Νικολέτα Μακρυωνίτου, Άγγελος Ρέντουλας και ο σεφ Φώτης Φωτεινόγλου ανάδειξε για μια ακόμα φορά τους θησαυρούς της Ελληνικής παραγωγής.

Το τιμώμενο πρόσωπο αυτή την φορά η Πελοπόννησος με τα γευστικά τυριά της. Οι φέτες που παρουσιάστηκαν είναι όσες ξεχώρισαν ανάμεσα σε δεκάδες φέτες .

Ο ανταγωνισμός ,σκληρός σαν τις φέτες της, καθώς κάθε χωριό και η φέτα του πάει "κάτ' απ' τ' αυλάκι" . Σε πολλά χωριά μάλιστα η ιστορία πάει αντάμα με τα τυροκομεία τους γιατί λόγο αυτών είχαν λόγο ύπαρξης.

Δοκίμασαν και μας πρότειναν τις καλύτερες barrel aged φέτες της Πελοποννήσου και ένα τυρί-έκπληξη, τη σφέλα . Όπως μας γράφει η δημοσιογράφος Νικολέτα Μακρυωνίτου.

O «ΒΑΡΕΛΑΣ», όπως όλοι πια τον αποκαλούν,
Σωτήρης Μπίσας από το Μέτσοβο
ξεχωρίζει την οξιά ως το ιδανικό ξύλο για το τυροβάρελο,
 αφού αλληλοεπιδρά με τα συστατικά της φέτας
και την κάνει ακόμα πιο νόστιμη και θρεπτική.

Στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη ταξίδεψα στο Μέτσοβο και επισκέφτηκα κάποιες από τις λίγες εναπομείνασες ελληνικές βαρελοποιίες. Οι περισσότερες από αυτές έχουν ως κύρια δραστηριότητά τους την παραγωγή τυροβάρελων από ξύλο οξιάς της κεντρικής Πίνδου. Μου είχαν εξηγήσει τότε ότι το συντριπτικό ποσοστό των βαρελιών τους το στέλνουν στην Πελοπόννησο, εκεί όπου παράγονται οι μεγαλύτερες ποσότητες της βαρελίσιας φέτας στη χώρα. Πράγματι, δεν υπάρχει χωριουδάκι, κωμόπολη ή πόλη, ορεινός, πεδινός ή παραθαλάσσιος τόπος στην Πελοπόννησο που να μην παράγει φέτα του βαρελιού. Πολλά μικρά τυροκομεία, αλλά και καλοκουρδισμένες βιομηχανικές μονάδες, τόνοι φρέσκου γάλακτος, υποτυπώδη χειμαδιά, αίγες και πρόβατα, και γκλίτσες και τσοπάνηδες. Μιλάμε κυριολεκτικά για οργασμό παραγωγής βαρελίσιας φέτας. Οι πιο καταφερτζήδες τη φτιάχνουν ακόμα και μόνοι τους στα σπίτια τους, κι αποθεώνεται στις κουζίνες τους, σε καγιανάδες, στις τυρόπιτες, σε πλακόπιτες και τραβηχτές, στους τραχανάδες, με τα λαλάγγια κ.λπ. Οι Πελοποννήσιοι, πολύ περισσότερο από τους Βορειοελλαδίτες, δικαιούνται να χρησιμοποιούν καταχρηστικά τη λέξη «τυρί» για να ορίσουν αποκλειστικά τη φέτα. Στη Σπάρτη αλλά και γενικά στη νότια Πελοπόννησο, σε Μεσσηνία και Λακωνία δηλαδή, η φέτα κάνει μια μικρή υποχώρηση για χάρη της σφέλας, ενός ακόμα τυριού ΠΟΠ, γνωστού και ως «φέτα της φωτιάς».

Σπουδαίας σημασίας για την αναγνώριση της ποιότητας τον προϊόντων του τόπου μας και του τυροκομείο, είναι η διάκριση της φέτα που παράγετε από την μικρή οικογενειακή επιχείρηση Γαλακτοκομικά Καρυάς.

Γαλακτοκομικά Καρυάς Αργολίδας

Αν και στην όψη μάς θύμισε μυζήθρα, τούτη εδώ είναι μια φέτα που δεν της λείπει τίποτα. Μέτρια σκληρή, γλυκόφαγη και με ήπια οξύτητα, με στρογγυλή γεύση, αναζωογονητική και επιθυμητή. Έχει γίνει βούτυρο στο ψωμί μου. Παράγεται στην Καρυά από έναν παλιό μας γνώριμο, ένα τυροκομείο που μας έχει καλομάθει με τις φοβερές, γινωμένες γραβιέρες, τα συννεφένια ανθότυρα και τα παραδοσιακά γιαούρτια με την πέτσα τους, που φτιάχνει κατά βάση με ντόπιο πρόβειο γάλα από τσοπάνηδες της περιοχής του Αρτεμισίου. Ν. Μ.

Πρατήριο Καρυάς στην Αθήνα, Άργος και Καρυά.

• ΤΥΡΟΚΟΜΕΊΟ: ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΚΑΡΥΑΣ ΑΡΓΟΛΊΔΑ. 3ο Km ΚΑΡΥΑΣ -ΑΡΓΟΥΣ. τηλ:6947341141 
•  ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ: ΤΣΩΚΡΗ 2 ΑΡΓΟΣ. τηλ:2751022461 

•  Β' ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ: ΜΥΣΙΑΣ 37(Πάρκο Καραολή & Δημητρίου) , ΒΥΡΩΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ τηλ:2130409474 
•  Γ' ΚΑΤΆΣΤΗΜΑ: Φορμίωνος 129 , ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ τηλ. 21 11 161818

@:kariagal09@gmail.com

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Και είμαστε ακόμα ζωντανοί...

Πίναμε νερό από το λάστιχο. Σκέτη απόλαυση.

Περιμέναμε, βέβαια, να τρέξει πρώτα λίγο το νερό, να φύγει το ζεστό που έκαιγε από τον ήλιο και η πράσινη γλίτσα που έβγαζε το λάστιχο και μετά πίναμε στη σειρά όλα τα παιδιά.

Τρώγαμε χτυπητό αυγό. Μη μου πεις, δεν ξέρεις τι είναι. Λοιπόν, χτυπάγαμε καλά τον κρόκο του αυγού με ένα κουτάλι (γεμάτο γεμάτο) ζάχαρη κι ένα κουτάλι κακάο και γινόταν μια αφράτη κρέμα που τότε την έτρωγα με απόλαυση. Τώρα, ούτε ως ιδέα δεν μπορώ να το σκεφτώ.

Τρώγαμε μία φέτα ζυμωτό ψωμί, την οποία βρέχαμε με νερό και ρίχναμε πάνω ζάχαρη και κακάο. Ή σκέτο με ζάχαρη.

Τρώγαμε τηγανόψωμα από το ζυμάρι που είχε περισσέψει από το ψωμί που είχε ζυμώσει η μαμά.

Πηγαίναμε στη βρύση του χωριού και πιάναμε βατράχια.

Τσακωνόμασταν με τα παιδιά του άλλου μαχαλά. Υπήρχαν και… βεντέτες.

Κάναμε τηλεφωνικές πλάκες.

Περιμέναμε πώς και πώς το πανηγύρι του χωριού.

Γουρουνοπούλα, χορός, παιχνίδια. Βάζαμε και τα καλά μας.

Τρώγαμε τα απογεύματα βανίλια (το γνωστό υποβρύχιο). Ένα μεγάλο κουτάλι της σούπας μέσα σε κρύο νερό. Απόλαυση.

Πίναμε σπιτική βυσσινάδα.

Τα βράδια μαζευόμασταν τα παιδιά της γειτονιάς και λέγαμε ιστορίες, κυρίως τρόμου.

Στη θάλασσα, δε, όταν πηγαίναμε, ήμασταν μικροί Ούνοι. Κάναμε βουτιές από τα βραχάκια, ψάχναμε για αχινούς, κάναμε πατητή ο ένας στον άλλον.

Το καλοκαίρι τα αγόρια είχαν κάνει δεύτερη φύση τους τις στολές Παναθηναϊκού, Ολυμπιακού και ΑΕΚ.

Βέβαια, τα κορίτσια δεν αποχωρίζονταν τα ξύλινα τσόκαρα και τα σανδάλια με τα πολύχρωμα κορδόνια που έδεναν μέχρι το γόνατο.

Και αυτό όταν φορούσαμε παπούτσια, διότι την περισσότερη μέρα τρέχαμε ξυπόλητα.

Πηγη: Diaforetiko

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...

Πότε μπορώ να δώσω στο μωρό μου παραδοσιακό γιαούρτι?

 "Γιαούρτι"

Το γιαούρτι μπορεί να εισαχθεί στη διατροφή των παιδιών από την αρχή εισαγωγής των στερεών τροφών, δηλαδή στους 6 μήνες. Συνιστάται όμως να προστεθεί γύρω στους 8 μήνες (στο απογευματινό) και αφότου έχουν πρώτα παγιωθεί άλλες τροφές και γεύματα.

Αποφεύγουμε τα παιδικά επιδόρπια γιαουρτιού και προτιμούμε το ζωντανό παραδοσιακό γιαούρτι, ιδανικά με πέτσα, μιας και αυτή είναι σπουδαία πηγή προβιοτικών.

Η μάρκα και το γάλα απ'το οποίο έχει φτιαχτεί (πρόβειο, αγελαδινό, κατσικίσιο, βουβαλίσιο) λίγη σημασία έχουν και είναι καθαρά θέμα προτιμήσεων και περιοχής.

Παρόλ' αυτά, καλό είναι να στηρίζουμε τις μικρές τοπικές γαλακτοβιομηχανίες της περιοχής μας.

Το γιαούρτι είναι μια δύσκολη γευστικά τροφή και μπορεί να χρειαστούν αρκετές μέρες δοκιμών (έως και 15-20) για να το συνηθίσει το παιδί. Αν δυσανασχετεί, αρχικά αλλάζουμε εταιρεία και είδος γάλακτος, και, εφόσον πραγματικά προσπαθήσουμε πολλές ημέρες, το αναμιγνύουμε με άλλες τροφές. Βούτυρα καρπών, κανέλα, λιωμένη μπανάνα ή κάποιο άλλο φρούτο, αγγούρι και ελάχιστο σκόρδο, παντζάρι είναι κάποιες επιλογές.

Επισημάνσεις:

* Πριν το έτος, η ποσότητα που δίνουμε είναι περίπου 100-150 γραμμάρια, ώστε να μην ξεφύγουμε πολύ στη συνολική ποσότητα πρωτεΐνης της ημέρας.

* Στα συστατικά του θέλουμε να γράφει: γάλα, οξυγαλακτική καλλιέργεια και/ή πυτιά.

* Τα βρεφικά γιαούρτια φτιάχνονται από αποβουτυρωμένο γάλα, οπότε δεν είναι η καλύτερη επιλογή λόγω χαμηλών λιπαρών. 

*Η πήλινη συσκευασία κάποιων γιαουρτιών δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα, καθώς ενδέχεται να μην φέρει την κατάλληλη σήμανση για μαγειρική χρήση.

Πηγή: Παιδική-Βρεφική διατροφή https://www.facebook.com/groups/baby.nutrition

Διαβάστε περισσότερα για αυτό το θέμα...