Ένας Πλάτανος, ένας Φοίνικας και μια Ελιά στο Ναύπλιο καθώς επίσης οι Ίταμοι (ήμερο έλατο) Κρυονερίου και οι Ελιές της Δήμαινας στην Αργολίδα έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο των συνολικά 51 διατηρητέων φυσικών μνημείων.
ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Η θεσμοθέτηση των παραπάνω βασίστηκε στον δασικό κώδικα ενώ στον κατάλογο του Εθνικού Κέντρου Βιότοπων- Υγρότοπων με τα μνημεία της φύσης περιλαμβάνονται μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη βοτανική, οικολογική, αισθητική ή ιστορική και πολιτισμική αξία. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν επίσης εκτάσεις με σπουδαίο οικολογικό, παλαιοντολογικό, γεωμορφολογικό ή άλλο ενδιαφέρον.
Η αλόγιστη επέμβαση του ανθρώπου στη φύση και η αδιάκοπη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων – που είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και τη διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας, οδήγησαν στη δημιουργία του θεσμού των προστατευόμενων φυσικών περιοχών, που περιλαμβάνουν χερσαίες ή υδάτινες επιφάνειες.
Είναι ευρύτερα αναγνωρισμένο και σε διεθνή κλίμακα ότι η φυσική κληρονομιά της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Παρά τη μικρή σχετικά έκταση της χώρας μας, η ποικιλία και η εναλλαγή βουνών, δασών, υγροτόπων, ακτών και νησιών είναι αξεπέραστη στην Ευρώπη. Έχει αναγνωριστεί ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερα ενδημικά φυτικά και ζωικά είδη από όλες τις χώρες της Ευρώπης μαζί.
Η ανάγκη για ιδιαίτερη προστασία συγκεκριμένων εκτάσεων, κυρίως δασικού χαρακτήρα, αναγνωρίστηκε πολύ νωρίς στη χώρα μας σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ο πρώτος δασικός κώδικας που εκδόθηκε στα 1929 προέβλεπε τη λήψη ειδικών μέτρων για τη διατήρηση ορισμένων εκτάσεων που χαρακτηρίζονται ‘Προστατευόμενα Δάση’.
Ο πρώτος ειδικός νόμος, που αναφέρεται στη προστασία της φύσης στη χώρα μας, εκδόθηκε το 1937 και προέβλεπε την ίδρυση μέχρι πέντε ‘Εθνικών Δρυμών’ σε ολόκληρη τη χώρα (εκτός από τα νησιά) με σκοπό την προστασία της χλωρίδας, τη βελτίωση και την αύξηση της πανίδας, τη διατήρηση των γεωμορφολογικών σχηματισμών, την προστασία των φυσικών καλλονών, την ανάπτυξη του τουρισμού και τη διενέργεια επιστημονικών (ιδίως φυτογεωγραφικών) και δασικών ερευνών. Καθόριζε επίσης τις βασικές αρχές για την προστασία και διατήρηση των εθνικών δρυμών, με υπεύθυνη τη Δασική Υπηρεσία.
Από το 1937 μέχρι σήμερα διακρίνουμε τρεις κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών στη χώρα μας.
Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους Εθνικούς Δρυμούς, που περιέχουν οικοσυστήματα ή βιότοπους με σημαντική οικολογική αξία και βρίσκονται κάτω από καθεστώς αυστηρής προστασίας.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τα ‘Αισθητικά Δάση’ που καλύπτουν συνολική έκταση 331.000 στρεμμάτων. Είναι συνήθως τοπία με ιδιαίτερο αισθητικό κάλλος και οικολογικό ενδιαφέρον και η ανακήρυξή τους έχει ως σκοπό, πέρα από την προστασία της φύσης, να δώσει στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει και να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον με διάφορες δραστηριότητες αναψυχής. Μέχρι σήμερα έχουν κηρυχθεί 19 Αισθητικά Δάση.
Η Τρίτη κατηγορία αναφέρεται στα Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης. Έχουν κηρυχθεί 51 διατηρητέα μνημεία μέχρι σήμερα και περιλαμβάνουν κυρίως μεμομωνένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη οικολογική, αισθητική ή ακόμη και πολιτιστική ή ιστορική σημασία.
Αισθητικά Δάση
Ονομασία αισθητικού δάσους / Έκταση στρεμμάτων Νομός
Βάϊ Κρήτης
200
Λασιθίου
Καισαριανής
6400
Αττικής
Κοιλάδας Τεμπών
17620
Λαρίσης
Αγ. Γεωργίου Καραϊσκάκη
2520
Καρδίτσας
Πευκιά Ξυλοκάστρου
275
Κορινθίας
Παν/πόλεως Πατρών
18500
Αχαΐας
Ιωαννίνων
864
Ιωαννίνων
Φαρσάλων
345
Λαρίσης
Στενής Ευβοίας
6770
Ευβοίας
Όσσας
221000
Λαρίσης
Μογγοστού Κορίνθου
5200
Κορινθίας
Νικόπολης Πρεβέζης
660
Πρεβέζης
Στενών Νέστου
23800
Καβάλας
Σκιάθου
30000
Μαγνησίας
Καλαβρύτων
17500
Αχαΐας
Αμυγδαλεώνος Καβάλας
28160
Καβάλας
Αηλία Τρικάλων
279
Τρικάλων
Τιθορέας
2000
Φθιώτιδας
Κουρί Αλμυρού
1000
Μαγνησίας
Πίνακας Εθνικών Δρυμών
Ολύμπου
Πιερίας
2
Παρνασσού
Φωκίδας – Βοιωτίας
3
Πάρνηθας
Αττικής
4
Αίνου Κεφαλληνίας
Κεφαλληνίας
5
Σαμαριάς
Χανίων
6
Οίτης
Φθιώτιδας
7
Πίνδου
Γρεβενών
8
Βίκου – Αωού
Ιωαννίνων
9
Πρεσπών
Φλώρινας
10
Σουνίου
Αττικής
11
Δαδιάς – Σουφλίου
Έβρου
Η συνολική έκταση των διατηρητέων μνημείων είναι 16.840 εκτάρια, ενώ συμπεριλαμβάνονται αρκετά δέντρα της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ο πλήρης κατάλογος των μνημείων είναι ο παρακάτω:
Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης Εμβαδόν*ΦΕΚ (εκτάρια) ΦΕΚ
Οι δύο Πλάτανοι του Σχολαρίου - 281/Β/1975
Το κλήμα των Καλαβρύτων - 738/Β/1975
Το Πεύκο της Νικήτης Χαλκιδικής - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος στον Γεροπλάτανο Χαλκιδικής - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος της Βάβδου - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος του Παυσανία στο Αίγιο - 738/Β/1976
Οι Δώδεκα Βρύσες του Αιγίου - 738/Β/1976
Οι Πλάτανοι των Κομποτάδων - 113/Β/1976
Ο Πλάτανος της Άρτας - 1113/Β/1976
Ο αειθαλής Πλάτανος της Φαιστού - 590/Β/1977
Οι Πλάτανοι της Βέροιας - 590/Β/1977
Ο Πλάτανος του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πρόκειται για ένα τεράστιο αιωνόβιο πλατάνι στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος στο Ναύπλιο. Δέντρο πολλών αιώνων που συνδέεται με τη δράση του ήρωα του 1821Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ,κι άλλων ηρώων της πόλης. Προσφέρει απλόχερα στους επισκέπτες τη σκιά του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ένα δένδρο που χάνεται στην ιστορία της πόλης, στην πρώτη πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας , εδώ στον πλάτανος αυτό μίλησε το 1826 ο Γεώργιος Γεννάδιος .
Μάλιστα κατά την Τουρκοκρατία η πλατεία που βρίσκεται ο πλάτανος και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση λεγόταν Πλατεία Πλατάνου και κάτω από τον οποίο συναθροίζονταν οι Δημογέροντες και συζητούσαν τα προβλήματα του Αγώνα. Το 1834 μετονομάστηκε σε πλατεία Λουδοβίκου προς τιμήν του βασιλιά της Βαυαρίας και πατέρα του Όθωνος, και το 1843, μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου (Ναυπλιακή επανάσταση) , πήρε το σημερινό της όνομα.
Η Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου ήτανε πάντοτε το σημείο αναφοράς της παλιάς πόλης, καθώς γύρω από αυτήν είχαν χτιστεί τα σημαντικότερα κτίρια κάθε εποχής και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες πλατείες παγκοσμίως.
Η Ελιά του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Η ΕΛΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ
Πρόκειται για μία αιωνόβια ελιά μεγάλης ηλικίας με αξιόλογα μορφολογικά και αισθητικά χαρακτηριστικά και ιστορική αξία. Η ελιά αυτή του Ναυπλίου που ο κορμός της είναι τεραστίων διαστάσεων βρίσκεται στην πλατεία Παναγιάς στο Ναύπλιο όπου κατά την παράδοση μαρτύρησε ο πολιούχος της πόλης ,Άγιος Αναστάσιος το 1655.
Η εκκλησία της Παναγίας στο Ναύπλιο είναι συνδεμένη με το μαρτύριο του Ναυπλιώτη Νεομάρτυρα Αναστασίου, όπου οι Τούρκοι τον βασάνισαν για την πίστη του στο Χριστό, εκεί στην ελιά πού υπάρχει ακόμη στη βορινή είσοδο του ναού . Στην ίδια ελιά της Παναγίας δίδαξε ό μεγάλος ρήτορας και ιεροκήρυκας τού Ναυπλίου ο Κεφαλλονίτης Ηλίας Μηνιάτης.
Η ελιά αυτή έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των συνολικά 51 διατηρητέων φυσικών μνημείων. Η θεσμοθέτηση αυτή βασίστηκε στον δασικό κώδικα ενώ στον κατάλογο του Εθνικού Κέντρου Βιότοπων- Υγροτόπων με τα μνημεία της φύσης περιλαμβάνονται μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη βοτανική, οικολογική, αισθητική ή ιστορική και πολιτισμική αξία.
Πάντως η αιωνόβια αυτή ελιά έχει καταφέρει να γλιτώσει τόσους αιώνες, μέσα από δύσκολες καταστάσεις και πολέμους ,αλλά δυστυχώς σήμερα πολλοί νεοέλληνες δεν την σέβονται και ενίοτε ρίχνουν ακόμα και απορρίμματα.
Ο Φοίνικας του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
Πρόκειται για τον Φοίνικα που τον φύτεψε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας, όταν το Ναύπλιο ήταν η πρωτεύουσα της χώρας. Βρίσκεται στην πλατεία “Πέντε αδέλφια” της πόλης του Ναυπλίου, μέσα στον προαύλιο χώρο της έπαυλης Αμυμώνη.
Το δένδρο αυτό την νύχτα της 13 Δεκεμβρίου το 2008 μετά από ένα δυνατό αέρα κόπηκε το πάνω μέρος και έπεσε με αποτέλεσμα ο ιστορικώς φοίνικας να μείνει ο μισός. Αυτό ήταν ένα καίριο χτύπημα γιατί ο φοίνικας ήταν το ορόσημο της πόλης μας ,θα μας πει ο αρχαιολόγος από το Ναύπλιο Μ. Αντωνιάδης .
Η αντίστροφη μέτρηση για τον φοίνικα ξεκίνησε το 1941 όταν τα γερμανικά Στούκας βομβάρδισαν το λιμάνι του Ναυπλίου με αποτέλεσμα κάποιο μεταλλικό αντικείμενο να καρφωθεί στον κορμό του.
Οι Ίταμοι Κρυονερίου Αργολίδας - 590/Β/1977
Ακόμα ο ίταμος ονομάζεται και δένδρο του θανάτου. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη το φυτό αναδίδει δηλητηριώδης ατμούς, κι όποιος κοιμηθεί η καθίσει να φάει κάτω από αυτό μπορεί και να πεθάνει. Το ξύλο του δένδρου είναι ιδιαίτερα σκληρό και πολύ χρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Έλληνες για την κατασκευή όπλων, μουσικών οργάνων και ξύλινων αγαλμάτων.
Οι Ελιές της Δημαίνης Αργολίδας - 590/Β/1977
Οι Ελιές του Αλμυροποτάμου Εύβοιας - 590/Β/1977
Ο Πλάτανος της Δημητσάνας Αρκαδίας - 121/Δ1980
Ο Σφένδαμος του Σιδηροκάστρου Μεσσηνίας - 121/Δ/1980
Η Ελιά της Καλαμάτας - 121/Δ/1980
Το Δάσος Δενδροκέρδων στην Κυνουρία Αρκαδίας 74 121/Δ/1980
Η Δρυς του Περιθωρίου Αρκαδίας - 121/Δ/1980
Συστάδα Δρυός και Φράξου (Μουριών) 9,2 121/Δ/1980
Η Δρυς στις Κορφές Ηρακλείου - 121/Δ/1980
Οι Βελανιδιές στην Καλαμιά Αιγίου - 121/Δ/1980
Η Δρυς της Δόριζας Αρκαδίας - 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος Βλάτους Χανίων - 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος της Αγ. Μαρίνας Φθιώτιδας - 121/Δ/1980
Οι Πλάτανοι της Λαμίας - 121/Δ/1980
Το Δάσος της Οξιάς στην Τσίχλα Χαϊντού Ξάνθης 18 121/Δ/1980
Το Δάσος Οξιάς στο Πευκωτό Πέλλας 3,2 121/Δ/1980
Το Παρθένο Δάσος της Κεντρικής Ροδόπης 550 121/Δ/1980
Το νησί Πιπέρι στις Βόρειες Σποράδες 438 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος στην Ελαία Θεσπρωτίας - 173/Β/1981
Η Φτελιά της Αηδόνας Καλαμπάκας - 173/Β/1981
Ο αειθαλής Πλάτανος των Αζωγυρών Χανίων - 173/Β/1981
Το Κρητικό Κεφαλάνθηρο στις Καμάρες Ηρακλείου - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος του Αγ. Φλώρου Μεσσηνίας - 589/Β/1985
Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου 15.000 160/Α/1985
Ο Πλάτανος του Ιπποκράτη στην Κω - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος της Απολλωνίας - Σταυρός Θεσσαλονίκης - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος της Πλατανιώτισσας Καλαβρύτων - 773/Β/1985
Το δάσος του Λεσινίου Αιτωλοακαρνανίας 45,9 773/Β/1985
Ο Πλάτανος της Αγ. Λαύρας Καλαβρύτων - 656/Β/1986
Ο Σφαγνώνας στο δάσος του Λαϊλιά Σερρών 3,9 656/Β/1986
Υπόλειμμα υδροχαρούς δάσους στην Ιστιαία Εύβοιας - 656/Β/1986
Το Δάσος αείφυλλων πλατύφυλλων στο νησί Σαπιέντζα 240 656/Β/1986
Το Μικτό Δάσος Προμάχων - Λυκοστόμου Αριδαίας 192 656/Β/1986
Το Φυσικό Δάσος κυπαρισσίου στον Έμπωνα Ρόδου 135 656/Β/1986
Το Μικτό Δάσος του Γράμου 130 656/Β/1986
Το Κυπαρίσσι της Πρασιάς Ευρυτανίας - 520/Β/1997
* όπου δεν δίνεται τιμή για το εμβαδόν σημαίνει ότι αυτό είναι κάτω από 1 εκτάριο.
"Δίνουμε Δύναμη στο Χωριό"
Προωθήστε κι εσείς τη σελίδα σας
ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Η θεσμοθέτηση των παραπάνω βασίστηκε στον δασικό κώδικα ενώ στον κατάλογο του Εθνικού Κέντρου Βιότοπων- Υγρότοπων με τα μνημεία της φύσης περιλαμβάνονται μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη βοτανική, οικολογική, αισθητική ή ιστορική και πολιτισμική αξία. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν επίσης εκτάσεις με σπουδαίο οικολογικό, παλαιοντολογικό, γεωμορφολογικό ή άλλο ενδιαφέρον.
Η αλόγιστη επέμβαση του ανθρώπου στη φύση και η αδιάκοπη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων – που είχε ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και τη διατάραξη της οικολογικής ισορροπίας, οδήγησαν στη δημιουργία του θεσμού των προστατευόμενων φυσικών περιοχών, που περιλαμβάνουν χερσαίες ή υδάτινες επιφάνειες.
Είναι ευρύτερα αναγνωρισμένο και σε διεθνή κλίμακα ότι η φυσική κληρονομιά της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Παρά τη μικρή σχετικά έκταση της χώρας μας, η ποικιλία και η εναλλαγή βουνών, δασών, υγροτόπων, ακτών και νησιών είναι αξεπέραστη στην Ευρώπη. Έχει αναγνωριστεί ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περισσότερα ενδημικά φυτικά και ζωικά είδη από όλες τις χώρες της Ευρώπης μαζί.
Η ανάγκη για ιδιαίτερη προστασία συγκεκριμένων εκτάσεων, κυρίως δασικού χαρακτήρα, αναγνωρίστηκε πολύ νωρίς στη χώρα μας σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Ο πρώτος δασικός κώδικας που εκδόθηκε στα 1929 προέβλεπε τη λήψη ειδικών μέτρων για τη διατήρηση ορισμένων εκτάσεων που χαρακτηρίζονται ‘Προστατευόμενα Δάση’.
Ο πρώτος ειδικός νόμος, που αναφέρεται στη προστασία της φύσης στη χώρα μας, εκδόθηκε το 1937 και προέβλεπε την ίδρυση μέχρι πέντε ‘Εθνικών Δρυμών’ σε ολόκληρη τη χώρα (εκτός από τα νησιά) με σκοπό την προστασία της χλωρίδας, τη βελτίωση και την αύξηση της πανίδας, τη διατήρηση των γεωμορφολογικών σχηματισμών, την προστασία των φυσικών καλλονών, την ανάπτυξη του τουρισμού και τη διενέργεια επιστημονικών (ιδίως φυτογεωγραφικών) και δασικών ερευνών. Καθόριζε επίσης τις βασικές αρχές για την προστασία και διατήρηση των εθνικών δρυμών, με υπεύθυνη τη Δασική Υπηρεσία.
Από το 1937 μέχρι σήμερα διακρίνουμε τρεις κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών στη χώρα μας.
Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους Εθνικούς Δρυμούς, που περιέχουν οικοσυστήματα ή βιότοπους με σημαντική οικολογική αξία και βρίσκονται κάτω από καθεστώς αυστηρής προστασίας.
Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τα ‘Αισθητικά Δάση’ που καλύπτουν συνολική έκταση 331.000 στρεμμάτων. Είναι συνήθως τοπία με ιδιαίτερο αισθητικό κάλλος και οικολογικό ενδιαφέρον και η ανακήρυξή τους έχει ως σκοπό, πέρα από την προστασία της φύσης, να δώσει στο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει και να απολαύσει το φυσικό περιβάλλον με διάφορες δραστηριότητες αναψυχής. Μέχρι σήμερα έχουν κηρυχθεί 19 Αισθητικά Δάση.
Η Τρίτη κατηγορία αναφέρεται στα Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης. Έχουν κηρυχθεί 51 διατηρητέα μνημεία μέχρι σήμερα και περιλαμβάνουν κυρίως μεμομωνένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη οικολογική, αισθητική ή ακόμη και πολιτιστική ή ιστορική σημασία.
Αισθητικά Δάση
Ονομασία αισθητικού δάσους / Έκταση στρεμμάτων Νομός
Βάϊ Κρήτης
200
Λασιθίου
Καισαριανής
6400
Αττικής
Κοιλάδας Τεμπών
17620
Λαρίσης
Αγ. Γεωργίου Καραϊσκάκη
2520
Καρδίτσας
Πευκιά Ξυλοκάστρου
275
Κορινθίας
Παν/πόλεως Πατρών
18500
Αχαΐας
Ιωαννίνων
864
Ιωαννίνων
Φαρσάλων
345
Λαρίσης
Στενής Ευβοίας
6770
Ευβοίας
Όσσας
221000
Λαρίσης
Μογγοστού Κορίνθου
5200
Κορινθίας
Νικόπολης Πρεβέζης
660
Πρεβέζης
Στενών Νέστου
23800
Καβάλας
Σκιάθου
30000
Μαγνησίας
Καλαβρύτων
17500
Αχαΐας
Αμυγδαλεώνος Καβάλας
28160
Καβάλας
Αηλία Τρικάλων
279
Τρικάλων
Τιθορέας
2000
Φθιώτιδας
Κουρί Αλμυρού
1000
Μαγνησίας
Πίνακας Εθνικών Δρυμών
Ολύμπου
Πιερίας
2
Παρνασσού
Φωκίδας – Βοιωτίας
3
Πάρνηθας
Αττικής
4
Αίνου Κεφαλληνίας
Κεφαλληνίας
5
Σαμαριάς
Χανίων
6
Οίτης
Φθιώτιδας
7
Πίνδου
Γρεβενών
8
Βίκου – Αωού
Ιωαννίνων
9
Πρεσπών
Φλώρινας
10
Σουνίου
Αττικής
11
Δαδιάς – Σουφλίου
Έβρου
Η συνολική έκταση των διατηρητέων μνημείων είναι 16.840 εκτάρια, ενώ συμπεριλαμβάνονται αρκετά δέντρα της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Ο πλήρης κατάλογος των μνημείων είναι ο παρακάτω:
Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης Εμβαδόν*ΦΕΚ (εκτάρια) ΦΕΚ
Οι δύο Πλάτανοι του Σχολαρίου - 281/Β/1975
Το κλήμα των Καλαβρύτων - 738/Β/1975
Το Πεύκο της Νικήτης Χαλκιδικής - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος στον Γεροπλάτανο Χαλκιδικής - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος της Βάβδου - 738/Β/1975
Ο Πλάτανος του Παυσανία στο Αίγιο - 738/Β/1976
Οι Δώδεκα Βρύσες του Αιγίου - 738/Β/1976
Οι Πλάτανοι των Κομποτάδων - 113/Β/1976
Ο Πλάτανος της Άρτας - 1113/Β/1976
Ο αειθαλής Πλάτανος της Φαιστού - 590/Β/1977
Οι Πλάτανοι της Βέροιας - 590/Β/1977
Ο Πλάτανος του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Πρόκειται για ένα τεράστιο αιωνόβιο πλατάνι στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος στο Ναύπλιο. Δέντρο πολλών αιώνων που συνδέεται με τη δράση του ήρωα του 1821Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ,κι άλλων ηρώων της πόλης. Προσφέρει απλόχερα στους επισκέπτες τη σκιά του κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ένα δένδρο που χάνεται στην ιστορία της πόλης, στην πρώτη πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας , εδώ στον πλάτανος αυτό μίλησε το 1826 ο Γεώργιος Γεννάδιος .
Μάλιστα κατά την Τουρκοκρατία η πλατεία που βρίσκεται ο πλάτανος και τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση λεγόταν Πλατεία Πλατάνου και κάτω από τον οποίο συναθροίζονταν οι Δημογέροντες και συζητούσαν τα προβλήματα του Αγώνα. Το 1834 μετονομάστηκε σε πλατεία Λουδοβίκου προς τιμήν του βασιλιά της Βαυαρίας και πατέρα του Όθωνος, και το 1843, μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου (Ναυπλιακή επανάσταση) , πήρε το σημερινό της όνομα.
Η Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου ήτανε πάντοτε το σημείο αναφοράς της παλιάς πόλης, καθώς γύρω από αυτήν είχαν χτιστεί τα σημαντικότερα κτίρια κάθε εποχής και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες πλατείες παγκοσμίως.
Η Ελιά του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Η ΕΛΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΡΕΜΑΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ
Πρόκειται για μία αιωνόβια ελιά μεγάλης ηλικίας με αξιόλογα μορφολογικά και αισθητικά χαρακτηριστικά και ιστορική αξία. Η ελιά αυτή του Ναυπλίου που ο κορμός της είναι τεραστίων διαστάσεων βρίσκεται στην πλατεία Παναγιάς στο Ναύπλιο όπου κατά την παράδοση μαρτύρησε ο πολιούχος της πόλης ,Άγιος Αναστάσιος το 1655.
Η εκκλησία της Παναγίας στο Ναύπλιο είναι συνδεμένη με το μαρτύριο του Ναυπλιώτη Νεομάρτυρα Αναστασίου, όπου οι Τούρκοι τον βασάνισαν για την πίστη του στο Χριστό, εκεί στην ελιά πού υπάρχει ακόμη στη βορινή είσοδο του ναού . Στην ίδια ελιά της Παναγίας δίδαξε ό μεγάλος ρήτορας και ιεροκήρυκας τού Ναυπλίου ο Κεφαλλονίτης Ηλίας Μηνιάτης.
Η ελιά αυτή έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των συνολικά 51 διατηρητέων φυσικών μνημείων. Η θεσμοθέτηση αυτή βασίστηκε στον δασικό κώδικα ενώ στον κατάλογο του Εθνικού Κέντρου Βιότοπων- Υγροτόπων με τα μνημεία της φύσης περιλαμβάνονται μεμονωμένα δένδρα ή συστάδες δένδρων με ιδιαίτερη βοτανική, οικολογική, αισθητική ή ιστορική και πολιτισμική αξία.
Πάντως η αιωνόβια αυτή ελιά έχει καταφέρει να γλιτώσει τόσους αιώνες, μέσα από δύσκολες καταστάσεις και πολέμους ,αλλά δυστυχώς σήμερα πολλοί νεοέλληνες δεν την σέβονται και ενίοτε ρίχνουν ακόμα και απορρίμματα.
Ο Φοίνικας του Ναυπλίου - 590/Β/1977
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
Πρόκειται για τον Φοίνικα που τον φύτεψε ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας, όταν το Ναύπλιο ήταν η πρωτεύουσα της χώρας. Βρίσκεται στην πλατεία “Πέντε αδέλφια” της πόλης του Ναυπλίου, μέσα στον προαύλιο χώρο της έπαυλης Αμυμώνη.
Το δένδρο αυτό την νύχτα της 13 Δεκεμβρίου το 2008 μετά από ένα δυνατό αέρα κόπηκε το πάνω μέρος και έπεσε με αποτέλεσμα ο ιστορικώς φοίνικας να μείνει ο μισός. Αυτό ήταν ένα καίριο χτύπημα γιατί ο φοίνικας ήταν το ορόσημο της πόλης μας ,θα μας πει ο αρχαιολόγος από το Ναύπλιο Μ. Αντωνιάδης .
Η αντίστροφη μέτρηση για τον φοίνικα ξεκίνησε το 1941 όταν τα γερμανικά Στούκας βομβάρδισαν το λιμάνι του Ναυπλίου με αποτέλεσμα κάποιο μεταλλικό αντικείμενο να καρφωθεί στον κορμό του.
Οι Ίταμοι Κρυονερίου Αργολίδας - 590/Β/1977
Ακόμα ο ίταμος ονομάζεται και δένδρο του θανάτου. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη το φυτό αναδίδει δηλητηριώδης ατμούς, κι όποιος κοιμηθεί η καθίσει να φάει κάτω από αυτό μπορεί και να πεθάνει. Το ξύλο του δένδρου είναι ιδιαίτερα σκληρό και πολύ χρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Έλληνες για την κατασκευή όπλων, μουσικών οργάνων και ξύλινων αγαλμάτων.
Οι Ελιές της Δημαίνης Αργολίδας - 590/Β/1977
Οι Ελιές του Αλμυροποτάμου Εύβοιας - 590/Β/1977
Ο Πλάτανος της Δημητσάνας Αρκαδίας - 121/Δ1980
Ο Σφένδαμος του Σιδηροκάστρου Μεσσηνίας - 121/Δ/1980
Η Ελιά της Καλαμάτας - 121/Δ/1980
Το Δάσος Δενδροκέρδων στην Κυνουρία Αρκαδίας 74 121/Δ/1980
Η Δρυς του Περιθωρίου Αρκαδίας - 121/Δ/1980
Συστάδα Δρυός και Φράξου (Μουριών) 9,2 121/Δ/1980
Η Δρυς στις Κορφές Ηρακλείου - 121/Δ/1980
Οι Βελανιδιές στην Καλαμιά Αιγίου - 121/Δ/1980
Η Δρυς της Δόριζας Αρκαδίας - 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος Βλάτους Χανίων - 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος της Αγ. Μαρίνας Φθιώτιδας - 121/Δ/1980
Οι Πλάτανοι της Λαμίας - 121/Δ/1980
Το Δάσος της Οξιάς στην Τσίχλα Χαϊντού Ξάνθης 18 121/Δ/1980
Το Δάσος Οξιάς στο Πευκωτό Πέλλας 3,2 121/Δ/1980
Το Παρθένο Δάσος της Κεντρικής Ροδόπης 550 121/Δ/1980
Το νησί Πιπέρι στις Βόρειες Σποράδες 438 121/Δ/1980
Ο Πλάτανος στην Ελαία Θεσπρωτίας - 173/Β/1981
Η Φτελιά της Αηδόνας Καλαμπάκας - 173/Β/1981
Ο αειθαλής Πλάτανος των Αζωγυρών Χανίων - 173/Β/1981
Το Κρητικό Κεφαλάνθηρο στις Καμάρες Ηρακλείου - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος του Αγ. Φλώρου Μεσσηνίας - 589/Β/1985
Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου 15.000 160/Α/1985
Ο Πλάτανος του Ιπποκράτη στην Κω - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος της Απολλωνίας - Σταυρός Θεσσαλονίκης - 589/Β/1985
Ο Πλάτανος της Πλατανιώτισσας Καλαβρύτων - 773/Β/1985
Το δάσος του Λεσινίου Αιτωλοακαρνανίας 45,9 773/Β/1985
Ο Πλάτανος της Αγ. Λαύρας Καλαβρύτων - 656/Β/1986
Ο Σφαγνώνας στο δάσος του Λαϊλιά Σερρών 3,9 656/Β/1986
Υπόλειμμα υδροχαρούς δάσους στην Ιστιαία Εύβοιας - 656/Β/1986
Το Δάσος αείφυλλων πλατύφυλλων στο νησί Σαπιέντζα 240 656/Β/1986
Το Μικτό Δάσος Προμάχων - Λυκοστόμου Αριδαίας 192 656/Β/1986
Το Φυσικό Δάσος κυπαρισσίου στον Έμπωνα Ρόδου 135 656/Β/1986
Το Μικτό Δάσος του Γράμου 130 656/Β/1986
Το Κυπαρίσσι της Πρασιάς Ευρυτανίας - 520/Β/1997
* όπου δεν δίνεται τιμή για το εμβαδόν σημαίνει ότι αυτό είναι κάτω από 1 εκτάριο.
"Δίνουμε Δύναμη στο Χωριό"
Προωθήστε κι εσείς τη σελίδα σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου