Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που περπατούσα στα σοκάκια του Ναυπλίου µε το βλέµµα στραµµένο ψηλά στα υπέροχα νεοκλασικά, που αποπνέουν την αίγλη µιας εποχής που δυστυχώς έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Σε εκείνες τις ανοιξιάτικες περιπλανήσεις µου, αν και τόσο κοντά στην Αθήνα, ένιωθα ότι έχω φύγει τόσο µακριά...
Λίγους µήνες µετά, στα ίδια στενά κι εκεί όπου νιώθεις πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, αντίκρισα ένα Ναύπλιο άκρως ανανεωµένο...
Στην αγαπηµένη µου γειτονιά, τη συνοικία του Γιαλού, εργάτες έβαζαν τις τελευταίες πλάκες, έτσι ώστε πλέον να βολτάρουµε στα πεζοδροµηµένα πλακοστρωµένα σοκάκια της ανενόχλητοι από κίνηση και παρκαρισµένα αυτοκίνητα... Τυχαία δεν είναι καθόλου άλλωστε και η ξαφνική... επέλαση ποδηλάτων στην πόλη, καθώς 4 νέοι δηµοτικοί σταθµοί -κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα-, εφοδιασµένοι µε τα εν λόγω δίτροχα, µας βάζουν σε πειρασµό να τη γυρίσουµε όλη µε ορθοπεταλιές. Αν τώρα σ' αυτά προσθέσουµε και τα ολοκαίνουρια στέκια που άνοιξαν τους τελευταίους µήνες -σε πείσµα της κρίσης-, θα βρούµε αρκετές... δικαιολογίες για να ξαναεπισκεφθούµε τον αγαπηµένο µας προορισµό!
Κι αν στο Ναύπλιο τη γραφικότητά του την έχουµε λίγο πολύ δεδοµένη, η µεγαλύτερη έκπληξη ήρθε από το γειτονικό Άργος.
Λίγα χιλιόµετρα από τον πολυδιαφηµισµένο... γείτονά του, αν και τουριστικά θεωρείται outsider, αποδείχτηκε στα µάτια µου ένας προορισµός γεµάτος θησαυρούς. Αρκεί να έχετε το χρόνο και τη διάθεση να το περπατήσετε, να ρωτήσετε, να τον ανακαλύψετε! Πίσω από κάθε εγκαταλειµµένο νεοκλασικό, κάτω από κάθε αρχαία πέτρα, µέσα σε κάθε προσεγµένο µαγαζί «ανασκάψαµε» αξίες που µας έκαναν να αναθεωρήσουµε πολλά, µε πιο σηµαντικό το ότι είδαµε δούµε τελικά την αρχαιότερη πόλη µε µια... φρέσκια µατιά!
Η Τίτη Βελοπούλου είναι διευθύντρια σύνταξης στο ICONS Travellers.
Διαβάστε τα πάντα για το ανανεωμένο Ναύπλιο στο ογδοντασέλιδο ρεπορτάζ της Τίτης Βελοπούλου στο ICONS Travellers Απριλίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από τότε που περπατούσα στα σοκάκια του Ναυπλίου µε το βλέµµα στραµµένο ψηλά στα υπέροχα νεοκλασικά, που αποπνέουν την αίγλη µιας εποχής που δυστυχώς έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Σε εκείνες τις ανοιξιάτικες περιπλανήσεις µου, αν και τόσο κοντά στην Αθήνα, ένιωθα ότι έχω φύγει τόσο µακριά... 
Στην αγαπηµένη µου γειτονιά, τη συνοικία του Γιαλού, εργάτες έβαζαν τις τελευταίες πλάκες, έτσι ώστε πλέον να βολτάρουµε στα πεζοδροµηµένα πλακοστρωµένα σοκάκια της ανενόχλητοι από κίνηση και παρκαρισµένα αυτοκίνητα... Τυχαία δεν είναι καθόλου άλλωστε και η ξαφνική... επέλαση ποδηλάτων στην πόλη, καθώς 4 νέοι δηµοτικοί σταθµοί -κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα-, εφοδιασµένοι µε τα εν λόγω δίτροχα, µας βάζουν σε πειρασµό να τη γυρίσουµε όλη µε ορθοπεταλιές. Αν τώρα σ' αυτά προσθέσουµε και τα ολοκαίνουρια στέκια που άνοιξαν τους τελευταίους µήνες -σε πείσµα της κρίσης-, θα βρούµε αρκετές... δικαιολογίες για να ξαναεπισκεφθούµε τον αγαπηµένο µας προορισµό! 
Λίγα χιλιόµετρα από τον πολυδιαφηµισµένο... γείτονά του, αν και τουριστικά θεωρείται outsider, αποδείχτηκε στα µάτια µου ένας προορισµός γεµάτος θησαυρούς. Αρκεί να έχετε το χρόνο και τη διάθεση να το περπατήσετε, να ρωτήσετε, να τον ανακαλύψετε! Πίσω από κάθε εγκαταλειµµένο νεοκλασικό, κάτω από κάθε αρχαία πέτρα, µέσα σε κάθε προσεγµένο µαγαζί «ανασκάψαµε» αξίες που µας έκαναν να αναθεωρήσουµε πολλά, µε πιο σηµαντικό το ότι είδαµε δούµε τελικά την αρχαιότερη πόλη µε µια... φρέσκια µατιά! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου