Η μεσογειακή - κρητική διατροφή...ήταν τρόπος ζωής

Ελληνική διατροφή και ....αιωνιότητα

    Γνωστή και επίκαιρη η Μεσογειακή - Κρητική κουζίνα καθώς και η συμβολή της στην μακροζωία των Ελλήνων.
  Αυτά τουλάχιστον απ' όσα γνωρίζουμε από δικά μας πρόσωπα η απ'αυτά που διαβάζομε σχετικά με τις μαγικές ικανότητες ...που είχαν τα Κρητικά εδέσματα στους κατοίκους του νησιού.
   Σκεπτόμαστε  λοιπόν όλες αυτές τις λιχουδιές που στόλιζαν τα τραπέζια σε μέρες γιορτινές...και μας τρέχουν τα σάλια.

     


    Φανταστείτε λοιπόν το  Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, στολισμένο μ' όλα αυτά τα μικρά  γλυκά, αλλά και ξινά θαύματα , τα οποία έκαναν, από το κρέας του χοίρου που έσφαζαν την παραμονή των Χριστουγέννων.
     Και σας μιλάω φυσικά,για όλα αυτά που μαγείρευαν οι γιαγιάδες μας:
για το βραστό χοιρινό με  ξυνόχοντρο η με μαγγίρι, την τσιλαδιά , το τηγανιτό συκώτι, το μπεκρή μεζέ, το χοιρινό με σέλινο, τις ομαθιές, το απάκι, τα σύγλινα,   τα λουκάνικα, τις σαλάτες με  λάδι της ελιάς, το εφτάζυμο ψωμί,  το Χριστόψωμο, τα μελομακάρονα τους κουραμπιέδες και τα ξεροτήγανα.
Αυτά τουλάχιστον που θυμάμαι από το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι του παππού μου.
Αλλά και το πασχαλινό τραπέζι των κρητικών δεν υστερούσε από λιχουδιές.

  Σούπα με ζωμό όρνιθας άνοιγε την όρεξη, για να ακολουθήσει, η μαγειρίτσα, το κοκορέτσι, το κεφαλάκι του αρνιού που έσφαζαν το Πάσχα  βραστό, το αρνάκι με αγκινάρες, το ψητό στο φούρνο του σπιτιού,  το οφτό κρέας στον κήπο, οι σαλάτες, το Λαμπριάτικο  ψωμί, τα  τσουρεκάκια, και τα καλιτσούνια.
Με την γλυκιά ζάλη της νοσταλγίας,  το κεφάλι γεμάτο από όνειρα και τα απαραίτητα χρήματα στο πορτοφόλι, τρέχουμε στον χασάπη  και το φούρνο της γειτονιάς και γεμίζομαι και εμείς το τραπέζι μας, με όλα αυτά τα όνειρα.
Έτσι λοιπόν ανοίγουμε μόνοι μας με τα δόντια μας τον τάφο μας.
Ξεχνώντας..... τα παραλειπόμενα.
Ξεχνάμε λοιπόν, ότι στον καιρό του παππού μου, η ζωή στην Κρήτη και μάλιστα στην εξοχή ήταν δύσκολη.
Η πλειονότητα των ορεινών Ελλήνων δούλευε στην εξοχή σκληρά, κάθε μέρα.
Με άλλα λόγια υπήρχε σωματική άσκηση και μάλιστα πολλών ωρών, και αυτό  καθημερινά.
Η  παραδοσιακές συνταγές  ήταν συνδεδεμένες  με τις θρησκευτικές  γιορτές.

    Οι Έλληνες νήστευαν σαράντα μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, σαράντα μέρες,  πριν από το Πάσχα., δεκαπέντε μέρες πριν από την Κοίμηση της Παναγίας το δεκαπενταύγουστο, και πολλοί τηρούσαν ακόμα την παράδοση και δεν έτρωγαν  κρέας, αυγά,  τυροκομικά προϊόντα, αλλά ακόμα και λάδι,  κάθε  Τετάρτη και την Παρασκευή.
Χόρτα βραστά, ελιές και παξιμάδι, φρούτα, στόλιζαν αυτές τις μέρες το Κρητικό τραπέζι.
Όπως καταλαβαίνετε η αποτοξίνωση από τις τοξίνες των κρεάτων που γινόταν σ' αυτές τις περιόδους προστάτευε τον οργανισμό τους από τοξίνες, χοληστερίνη αλλά και σάκχαρο.
Ξεχνάμε λοιπόν την θαυματουργό επίδραση που είχε η λιτότητα της   καθημερινής κουζίνας των Κρητικών.

  Και στη βιασύνη μας ξεχνάμε ακόμα και κάτι άλλο, την προέλευση των  εν λόγω προϊόντων.
Το γουρουνάκι για τα Χριστούγεννα, το αρνάκι για το Πάσχα, τις όρνιθες, τα κουνέλια, το μοσχαράκι, τα περιστεράκια, τα ανάθρεφε ο παππούς μου, με τροφές που παρασκεύαζε μόνος του.
Δεν χρησιμοποιούσε ορμόνες, ούτε φυτοφάρμακα, αλλά ούτε έτοιμα λιπάσματα για την καλλιέργεια των φρούτων, των  λαχανικών του και  των σιτηρών του.
Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά !

      Για όλους αυτούς τους λόγους, την ενάλλαξη πλούσιας αλλά και λιτής διατροφής, την καθημερινή άσκηση, τα  ελεγμένα  και οικολογικά προϊόντα,  αλλά και  αναμφισβήτητα, χάριν των γονιδίων των,  οι Έλληνες είχαν μακροζωία !
     
     Για όλους αυτούς τους λόγους σήμερα γινόμαστε πρωταθλητές στην παιδική παχυσαρκία, το παιδικό διαβήτη, και χοληστερίνη, στην αύξηση των καρδιαγγειακών προβλημάτων, των αλλεργιών , των καρκίνων, κλπ.
   
     Γιατί θυμόμαστε μεν τα γιορτινά τραπέζια της γιαγιάς μας, αλλά ξεχάσαμε  δε,  τα καθημερινά λιτά τραπέζια της, καθώς, και τον τρόπο με τον οποίο ζούσε!



                          Άρθρο από:

Related Posts :