Όλοι κατά καιρούς έχουμε, συχνά με έκπληξη, δοκιμάσει προϊόντα της ελληνικής γης, τα οποία φτιάχτηκαν με αγάπη και μεράκι από γνωστούς, φίλους ή συγγενείς που συχνά χωρίς να είναι επαγγελματίες κατορθώνουν να παράγουν κάτι το ξεχωριστό.
Από τυροκομικά προϊόντα, αρωματικά ελαιόλαδα, σαπούνια, βρώσιμες ελιές και πολλά άλλα, οι συμπολίτες αυτοί αφιερώνουν σκέψη, χρήμα και χρόνο μετατρέποντας σε χειροπιαστό το προϊόν τη φαντασία τους.
Το για την ώρα ανυπέρβλητο πρόβλημα της χώρας δεν είναι άλλο από την έλλειψη παραγωγής ακόμα και των βασικών τροφίμων. Αυτό για μια βιομηχανική χώρα ίσως και να είναι ανεκτό, για μια (έως πριν μερικά χρόνια), αγροτική χώρα όμως όχι. Η μόνιμη δικαιολογία πως για την εγκατάλειψη των καλλιεργειών ευθύνονται οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι επαρκείς. Τα εθνικά κράτη πρέπει να προσαρμόζουν τις επιμέρους πολιτικές τους, ευθύνη της Ελλάδας λοιπόν ήταν να δοθούν κατευθύνσεις για το πού θα έπρεπε να οδηγηθούν τα πράγματα. Για μία ακόμα φορά το πρόβλημα χαρακτηρίζεται πολιτικό… Από την άλλη, το καλό με τον νομό μας είναι διπλό, αφού όσον αφορά την παραγωγή τα πράγματα είναι κάπως πιο ξεκάθαρα, αλλά και η προώθησή τους σε αγορές του εξωτερικού είναι ευκολότερη λόγω του τουρισμού. 
Οι συνεργασίες ξενοδόχων – παραγωγών και οι γιορτές που γίνονται το καλοκαίρι σ’ ολόκληρη τη χώρα είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία γνωριμίας και προώθησης των προϊόντων μας.
Ειδικά η γιορτή Μεσογειακής Διατροφής, αν εμπλουτιστεί, στηριχθεί και προωθηθεί επαγγελματικά μπορεί να αποτελέσει το όχημα μεταφοράς προϊόντων από τις αποθήκες των παραγωγών στα σπίτια των καταναλωτών. Με την πολιτεία απούσα, το βάρος σχεδιασμού πέφτει στους ώμους της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ίδιων των παραγωγών.Όμως επαναλαμβάνω, οι ίδιοι οι παραγωγοί, επαγγελματίες ή όχι, πρέπει όχι μόνο να επιτρέψουν στον εαυτό τους να ονειρευτεί αλλά και μέσω εκπαιδευτικών σεμιναρίων να αποκτήσουν νέες απαραίτητες δεξιότητες, κυρίως στις νέες τεχνολογίες.
από http://www.goodnet.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου