Γαστρονομία
Στην Αρεόπολη, κάτω από τους Ταξιάρχες, στο βάθος της ιστορικής πλατείας της 17ης Μαρτίου, υπάρχει ένα πέτρινο πηγάδι και ακριβώς από πίσω του ένας παραδοσιακός ξυλόφουρνος 180 ετών, ίσως ο παλαιότερος της Πελοποννήσου! Λέγεται “Το Ψωμί της Μηλιάς” και θα τον εντοπίσετε εύκολα, απλά ακολουθώντας τις εξαίσιες μυρωδιές του που απλώνονται στα στενά καλντερίμια της κωμόπολης.
Αξίζει να επισκεφθείτε σήμερα το Γέρακα και για μια γευστική βόλτα στις μικρές του ψαροταβέρνες. Δοκιμάστε σπάνιες γεύσεις του Μοριά όπως σαϊτια (μικρές χορτόπιτες με τυρί και δυόσμο) γαριδοπέτουλες (κάτι πεντανόστιμες μικρές γαριδοτηγανίτες) και γκόγκες (τοπικά χειροποίητα ζυμαρικά). Τραγανίστε τους νόστιμους μεζέδες δίπλα στις ψαρόβαρκες και τα λιγοστά ιστιοπλοϊκά, απολαύστε μια χορταστική γαριδομακαρονάδα ή ένα μεγάλο σαργό στα κάρβουνα
και εντοπίστε μοναδικό μπακάλικο του χωριού για να δοκιμάσετε – αν είστε τυχεροί– το θρυλικό τουλουμοτύρι, ένα μυθικό τυρί με μυρωδιά ανήκουστα έντονη που παράγεται στην ευρύτερη περιοχή του Ζάρακα έως το Κυπαρίσσι. Ωριμάζει μέσα στα μεγάλα τεζαρισμένα από τη γέμιση γιδοτόμαρα από την πλευρά μάλιστα που είναι οι τρίχες! «Η τρίχα είναι που το ψήνει», λένε οι ντόπιοι, και προτείνουν αυτόν τον σπάνιο μεζέ σε τολμηρούς ουρανίσκους…
Το πιο «εμβληματικό» πιάτο της Μάνης είναι αναμφίβολα το σύγκλινο. Παστό χοιρινό δηλαδή, το οποίο αλατίζεται, στεγνώνει και καπνίζεται για πάρα πολλές ώρες με χλωρή φασκομηλιά, που στη Μάνη τη λένε σπάκα.
Έτσι Γίνεται το Σύγκλινο: Τα κομμάτια του χοιρινού που γίνονται σύγκλινο είναι η σπάλα, η σούμαινα και το μπούτι. Μετά το κάπνισμα, τα μεγάλα κομμάτια ψαχνού βράζονται σε λάδι και νερό μαζί με πορτοκάλια. Στη συνέχεια τα κομμάτια μπαίνουν σε δοχεία και καλύπτονται με γλίνα (χοιρινό λίπος δηλαδή) ή και ελαιόλαδο έτσι ώστε το σύγκλινο να διατηρηθεί για καιρό.
Το χωριό της μελιτζάνας: Η Τσακώνικη μελιτζάνα είναι η μόνη που έχει γλυκιά γεύση και ωριμάζει πρώιμα. Συγκαταλέγεται μεταξύ των 317 ευρωπαϊκών προϊόντων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και καλλιεργείται σε τούτο τον τόπο για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια. Στις ημέρες μας η καλλιέργεια της γίνεται σε έκταση 500 στρεμμάτων και η παραγωγή της φτάνει τους 5.000 τόνους ετησίως
Η λίμνη Ηραίου λέγεται και Βουλιαγμένη. Κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Εσχατιώτις (ή Γοργώπις) και σχηματίστηκε μετά από μία καθίζηση του εδάφους που εξαφάνισε μια ολόκληρη πόλη.
Αν φτάσετε στο κοσμοπολίτικο Λουτράκι μην χάσετε την ευκαιρία να τη δείτε: είναι γραφικότατη και ενώνεται με τη θάλασσα με ένα στενό δίαυλο.
Όμως η ομορφιά του τοπίου δεν είναι ο μόνος λόγος για μια επίσκεψή σας. Ελάτε και για ένα καταπληκτικό γεύμα με ολόφρεσκα πετρόψαρα σε γραφική ταβέρνα πάνω στην λίμνη Ηραίου. Αν είστε τυχεροί και η ταβέρνα έχει μεγάλες κόκκινες σκορπίνες που αφθονούν στους βυθούς του γειτονικού κάβου Μελαγκάβι, να παραγγείλετε οπωσδήποτε! Ψητές στα κάρβουνα με λαδολέμονο θυμίζουν γεύση αληθινά θεϊκή!
Στο γευστικό ταξίδι της Πελοποννήσου δεν μπορεί να εξαιρεθεί η Καρυά. Ο Παραδοσιακός οικισμός είναι ένα γραφικό χωριό στους πρόποδες της οροσειράς του Αρτεμισίου στον ορεινό όγκο Ξεροβούνι. Απέχει μόλις 20 χλμ από την πρωτεύουσα του Δήμου Άργους-Μυκηνών , Άργος και 137 χλμ από την Αθήνα ενώ η απόσταση του από τις περίφημες Μυκήνες και το κοσμοπολίτικο Ναύπλιο είναι μόλις 30 χλμ.
Τι να δοκιμάσουμε: Η περιοχή φημίζεται για τα γαλακτοκομικά της προϊόντα.Το καλύτερο γιαούρτι του κόσμου που παράγεται στη Καρυά. Έτσι περιέγραψαν στο περιοδικό New Yorker το γιαούρτι που παράγει η τοπική εταιρία. Από τον παραδοσιακό φούρνο αξίζει να δοκιμάσετε το φρεσκοψημένο ψωμί, τις τραχανόπιτες και τα τυροπιτάρια. Στις ταβέρνες του χωριού σας συνιστούμε να ζητήσετε τις γνωστές γκόγκες.
Όσοι πηγαινοέρχονται στην Ερμιονίδα και στο Πόρτο Χέλι, σταματούν απαραίτητα για ένα κολατσιό στη Τραχιά! Το χωριό φτιάχτηκε από κεφαλλονίτες τυροκόμους και απέκτησε γρήγορα παράδοση στην τυροκομία. Σήμερα παράγει σπουδαία κεφαλογραβιέρα, βούτυρο, μυζήθρα, γραβιέρα, φέτα, όλα με ντόπιο αιγοπρόβειο γάλα. Δοκιμάστε γραβιέρα και φέτα στο λαδόχαρτο με ζυμωτό ψωμί ή ντόπια σταρένια παξιμάδια. Τα τυριά της Τραχειάς γεμίζουν το στόμα με μυρωδιές από θυμάρι και αγριόχορτα και το ψωμί έχει μια γήινη πυκνή γεύση. Ένα μυθικό κολατσιό για τους ταξιδιώτες της γης των μύθων…της Πελοποννήσου.
Ανακαλύπτουμε το Αγιωργήτικο: Νεμέα σημαίνει αμπέλι. Νεμέα σημαίνει κρασί. Στα μέρη που ζωντάνεψαν οι μύθοι του Ηρακλή βρίσκεται σήμερα η μεγαλύτερη αμπελουργική ζώνη της Ελλάδας και παράγονται κρασιά που διαπρέπουν στις διεθνείς αγορές. Αξίζει να τα δοκιμάσετε στον τόπο τους, απολαμβάνοντας μια γοητευτική βόλτα μέσα στους λόφους με τα πυκνοφυτεμένα κλήματα.
Η Νεμέα ταυτίζεται με τον αρχαίο Φλιούντα, όπου παραγόταν ο Φλιάσιος Οίνος, το «βασιλικό κρασί» που μάλλον έπινε και ο Αγαμέμνονας στα ανάκτορα των Μυκηνών. Eνώ η πόλη καταστράφηκε περίπου το 1460, oι αμπελώνες του Φλιούντα διατηρούνται αιώνες τώρα.
Όταν ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης καλέστηκε να εκφράσει την γνώμη του για την Πελοπόννησο, απάντησε κρατώντας ένα ρόδι: «Όπως είναι να σπυριά του ροδιού αμέτρητα τόσες είναι και οι ομορφιές της Πελοποννήσου!»
Στην Αρεόπολη, κάτω από τους Ταξιάρχες, στο βάθος της ιστορικής πλατείας της 17ης Μαρτίου, υπάρχει ένα πέτρινο πηγάδι και ακριβώς από πίσω του ένας παραδοσιακός ξυλόφουρνος 180 ετών, ίσως ο παλαιότερος της Πελοποννήσου! Λέγεται “Το Ψωμί της Μηλιάς” και θα τον εντοπίσετε εύκολα, απλά ακολουθώντας τις εξαίσιες μυρωδιές του που απλώνονται στα στενά καλντερίμια της κωμόπολης.
Έτσι Γίνεται το Σύγκλινο: Τα κομμάτια του χοιρινού που γίνονται σύγκλινο είναι η σπάλα, η σούμαινα και το μπούτι. Μετά το κάπνισμα, τα μεγάλα κομμάτια ψαχνού βράζονται σε λάδι και νερό μαζί με πορτοκάλια. Στη συνέχεια τα κομμάτια μπαίνουν σε δοχεία και καλύπτονται με γλίνα (χοιρινό λίπος δηλαδή) ή και ελαιόλαδο έτσι ώστε το σύγκλινο να διατηρηθεί για καιρό.
Αν φτάσετε στο κοσμοπολίτικο Λουτράκι μην χάσετε την ευκαιρία να τη δείτε: είναι γραφικότατη και ενώνεται με τη θάλασσα με ένα στενό δίαυλο.
Όμως η ομορφιά του τοπίου δεν είναι ο μόνος λόγος για μια επίσκεψή σας. Ελάτε και για ένα καταπληκτικό γεύμα με ολόφρεσκα πετρόψαρα σε γραφική ταβέρνα πάνω στην λίμνη Ηραίου. Αν είστε τυχεροί και η ταβέρνα έχει μεγάλες κόκκινες σκορπίνες που αφθονούν στους βυθούς του γειτονικού κάβου Μελαγκάβι, να παραγγείλετε οπωσδήποτε! Ψητές στα κάρβουνα με λαδολέμονο θυμίζουν γεύση αληθινά θεϊκή!
Τι να δοκιμάσουμε: Η περιοχή φημίζεται για τα γαλακτοκομικά της προϊόντα.Το καλύτερο γιαούρτι του κόσμου που παράγεται στη Καρυά. Έτσι περιέγραψαν στο περιοδικό New Yorker το γιαούρτι που παράγει η τοπική εταιρία. Από τον παραδοσιακό φούρνο αξίζει να δοκιμάσετε το φρεσκοψημένο ψωμί, τις τραχανόπιτες και τα τυροπιτάρια. Στις ταβέρνες του χωριού σας συνιστούμε να ζητήσετε τις γνωστές γκόγκες.
Η Νεμέα ταυτίζεται με τον αρχαίο Φλιούντα, όπου παραγόταν ο Φλιάσιος Οίνος, το «βασιλικό κρασί» που μάλλον έπινε και ο Αγαμέμνονας στα ανάκτορα των Μυκηνών. Eνώ η πόλη καταστράφηκε περίπου το 1460, oι αμπελώνες του Φλιούντα διατηρούνται αιώνες τώρα.
Όταν ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης καλέστηκε να εκφράσει την γνώμη του για την Πελοπόννησο, απάντησε κρατώντας ένα ρόδι: «Όπως είναι να σπυριά του ροδιού αμέτρητα τόσες είναι και οι ομορφιές της Πελοποννήσου!»
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου