Την περασμένη Κυριακή, η ομίχλη τύλιξε στην αγκαλιά της το κάστρο του Άργους χαρίζοντάς του το απαλό «φιλί» της. Ο φακός του Βασίλη Παπαδόπουλου συνέλαβε το υπέροχο στιγμιότυπο που είναι λες και βγήκε από σελίδες παραμυθιού…
Βόρεια από το Άργος, στην κορυφή του ύψους περίπου 300 μέτρων λόφου της Λάρισας, στο ψηλότερο σημείο της Πελοποννησιακής πόλης, στέκει από τους προϊστορικούς χρόνους ένα κάστρο. Στον γειτονικό λόφο της Ασπίδας δέσποζε στην αρχαιότητα ένα ακόμα κάστρο, το οποίο δεν διασώζεται. Τα δύο οχυρά συνδέονταν με τείχη και προστάτευαν την πόλη από επιδρομές.
Η ονομασία του κάστρου, όπως και εκείνη αρκετών πόλεων και μνημείων στην ευρύτερη περιοχή, υποστηρίζεται ότι είναι πελασγική, καθώς οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν οι Πελασγοί. Λέγεται κάστρο του Άργους (από την πόλη που προστάτευε) ή κάστρο της Λάρισας (από τον λόφο όπου βρίσκεται). Στα πελασγικά, Άργος σημαίνει κάμπος και Λάρισα σημαίνει ακρόπολη.
Στο πέρασμα των αιώνων, το επιβλητικό κάστρο ανανεώθηκε και επεκτάθηκε αρκετές φορές, από τους διάφορους κατακτητές της περιοχής. Είναι εμφανή μεσαιωνικά κτίσματα και παρεμβάσεις από Φράγκους, Ενετούς και Οθωμανούς. Το κατοίκησαν ευγενείς και Δούκες, ενώ στα χρόνια της επανάστασης του ’21 το κατέλαβε ο Δημήτριος Υψηλάντης.
Από το 1922 αποτελεί διατηρητέο μνημείο, ενώ σήμερα, παραμένει ένα επιβλητικό χτίσμα, τουλάχιστον από μακριά, κοσμώντας τον ορίζοντα της πόλης του Άργους. Όταν η φύση έχει κέφια, όπως την Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, ο χορός των φαινομένων με το κάστρο δίνει φωτογραφίες όπως αυτές του άρθρου μας, τις οποίες απαθανάτισε ο Βασίλης Παπαδόπουλος για το πρακτορείο Eurokinissi.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου